ατιτλα ------2019

Δημιουργός: inokrini, Κ.L inokrini--Κατερινα Λιαρου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ατιτλα ------2019

α!
ανέφελος Ο δρόμος της αγάπης μας!
του έρωτά μας στρώμα όλα τα άστρα
ταξίδι μέσα στο σύμπαν οι ανάσες μας
τα χτυποκάρδια μουσικές! του χρόνου άτια

β!

το σ’αγαπώ μου έχει μεγάλη αξία!
και όταν θα το πω, δεν το παίρνω ποτέ πίσω
γιατί θα ‘ναι σαν να με προδίδω

γ!
τι θαρρείς πώς γύρεψα σε αυτή τη Ζήση;
μια ολιά χαρά, σαν το ζαχαρωτό μικρού παιδιού
να αστράψουν τα δάκρυά μου, να γίνουν διαμάντια στην ποδιά μου
να’ ρθω να στα χαρίσω
τι γύρεψα:;
μία ανάσα στοργική και ενα σου χάδι
το σφιχτ’ αγκάλιασμα στο γύρισμα του ήλιου,
στου φεγγαριού το χορό,να πείς σ’αγαπώ….
τι γύρεψα;
τα πλούτη όλα βρίσκονται,μες στης ψυχής τ’αμπάρια!
σαν τα’χεις δεν τα κρατας φυλακισμένα!
μα...απο αγάπη τα σκορπάς!


d!

Ήρθε τ’αέρι πάλι! σιγοψιθυριστά με τυραννα!
μου λέει πως δεν με αγαπάς και άσκοπα προσμένω
δεν τράνταξα το είναι σου σαν ηλεκτροφόρο καλώδιο
δεν πέρασα Το Κατώφλι των ονείρων σου
δεν έγινα ποτέ η μούσα της δημιουργίας σου
Τι λες εσύ Γλυκέ μου Αγαπημένε;
να το πιστέψω αυτό τ’αέρι, που’ρθε την ώρα της προσμονής
Πληγή να μου ανοίξει;
δεν θέλω εγώ να με κεντα, μόνο να με δροσίζει
κι αέρινα τα χάδια του να ‘ρχεται να σκορπίζει

ε!------21-8-19

η θλίψη ζωγραφισμένη στα μάτια της ψυχής!
δακρύβρεχτες οι ώρες
Έφτασε ο εσπερινός και την βρήκε στη θάλασσα
γαλήνια την παρηγορούσε με απαλό κύμα κι αέρι
οι καμπάνες της εκκλησίας σήμαιναν!
Και εκείνη νοερά έστελνε το θυμίαμα της προσευχής της
ελπίζοντας στο θαύμα της αγάπης που δεν ερχόταν
Άραγε πού είναι αυτή η αγάπη;
γιατί δεν την αποζητά;
ο Φλοίσβος , Τραγουδούσε, σαν να μην ήξερε τι συμβαίνει στην ψυχή της
και εκείνη κοιτούσε τον ήλιο που έφευγε σιγά-σιγά…..




κ.λ.inokrini

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-01-2021