Σ' αγαπώ, σε νιώθω, σε πονώ βαθιά

Δημιουργός: M@nthos

Η σιωπή της φυγής σου σε ημέρες πόνου, γιορτής κι αγάπης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πλησίαζε η μέρα που πήραν το Χριστό,
καρδιά μου μέτρα τα βήματα σου
κοίτα βαθιά στα όνειρα σου
και πες μου πόσο κοστίζει το σ’ αγαπώ.

Κραυγές, φωνές και πόνος κι οδυρμός
νύχτωσε η μέρα κι έσπασε η μορφή σου,
ίσως να ‘χεις κάτι να μου πεις,
σε κάστρο απόρθητο κρατούσες την ψυχή σου.

Μαρία λέγαν την μάνα του Χριστού,
αγάπης ολάνθιστο λιβάδι η καρδιά της,
νάχες θάθελα λίγο απ’ την ματιά της
πληγές να κλήσεις στο σώμα του απίστου.

Χρώματα και πινελιές σε μαγικούς δεσμούς,
μου ‘πες για κόσμους ιδανικούς και μόνους
χωρίς πια σύννεφα κόκκινα και πόνους,
κι όλα γίναν ξαφνικά πάνω στην αναπνοή μου.

Σ’ αγαπώ, κι ας μου λες όχι πια.
Σε νιώθω, κι ας μου φεύγεις μακριά μου.
Σε πονώ βαθιά, κι είναι η ανάσα σου δικιά μου.
Το σώμα μου και η πνοή σου στο ύστατο φιλί σου.

Δεν υπάρχει απάντηση γι’ αυτό που ζω,
κι ούτε βάρος γι’ αυτό που κουβαλάω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-09-2006