Οι ρίζες του εκφοβισμού

Δημιουργός: Σκόρπιες σκέψεις

Αυτό το ποίημα το αφιερώνω σε όλους όσους με κακοποιήσαν με πολλους και ευφανταστους τρόπους και ο σκοπός είναι η ευαισθητοποίηση και η παρακίνηση και αλλων τριανταφυλλένιων ψυχων να ξεριζωσουν τα αγκάθια που τις λάβωσαν και να αγγιξουν ουρανό.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι ρίζες του εκφοβισμού

Κάθε δάκρυ που κύλησε στο προσωπο μου
που έλουσε με αλμύρα τις παρειές της ψυχής μου
ποτάμι καθάριο να γίνει
στη θάλασσα να φτάσει
σε κάθε σώμα και ψυχή
αγάπη να μοιράσει.

Ζωή στη σάρκα εκείνων
που με τα λόγια τους
μ'αγκάθια γέμισαν τριανταφυλλενιες ψυχές
τις λάβωσαν μα έγιναν πιο δυνατές.

Δύναμη στη ψυχή εκείνων
που αλόγιστα σκόρπισαν τη δύναμή τους
σώματα κουφάρια νόμιζαν πως χτυπούν
όπως ήταν και η ψυχή τους.

Αγάπη ήταν το ζητούμενο
των ματωμένων πράξεων τους.
Αγάπη λογάριαζαν πως έδιναν
γιατί αποδέκτης τέτοιας αγάπης
ήταν ο εαυτός τους.

Ο πόνος ήταν το κίνητρο
των αποτρόπαιων ενεργειών τους.
Ανοιχτές πληγές ήθελαν να προσθέσουν
σαν αυτές που έκρυβαν στο βάθος των ψυχών τους.

Ο πόνος που προκαλούν
είναι από φόβο
να μην αγγίξει κανείς
τις δικές τους ανοιχτές πληγές.

Η πίστη σε Εκείνον
που ανασταίνει τις ψυχές
μια ελπίδα θα δίνει
σε όλων των λαβωμένων τις καρδιές.

Για όλους εκείνους που μπουμπούκι ήταν η ψυχή τους
πριν προλάβει να ανθίσει.
Σε ενα άγγιγμα της μοίρας ήταν γραφτό
ο ουρανός με μανδύα κόκκινο την ψυχή τους να στολίσει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-02-2021