Προδοσία

Δημιουργός: Evita[Iris], εVα

δεν εξηγω τίποτα. όλα δικά σας.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξυπνάει η πλάση, μα όλο μοναξιά
γύρω όλα είναι πλάνη, όλα βαμμένα γκριζωπά
γιατί προτίμησες να πετάξεις μακριά
και τσακίζεις μονάχος τα φτερά

Δίχως αγέρα, κι όμως προχωρά το καράβι
σε νέες χώρες, το κορμί σου να πάρει
γιατί δεν ένιωσες τόσο αγνά και γλυκά
όταν με κρατούσες αγκαλιά

Είναι οι ψυχές πουλιά, την νύχτα αυτή
και στην ακρογιαλιά, ανθίζει ένα γιατί
σαν λουλούδι που μαραίνεται σιγά-σιγά
δάκρυα, διαμαντένια πορφυρά

Ξέχασα να σ' ευχαριστήσω, που μ' άφησες να σ' αγαπήσω
κι προτίμησα να σιωπήσω, καθόλου να μην μιλήσω
είναι οι λέξεις τόσο περιττές, για αγάπες τόσο δυνατές
πώς θα αντέξω μακριά σου να ανθίσω

Ο ήλιος έχει δύσει, πιο νωρίς
περιμένεις, λίγο, να με δεις
θάλασσα κρύψε με, κάτω απ' τα κύματά σου
περίμενα να με ζεστάνεις με τα φτερά σου
μα εσύ...με πρόδωσες

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-09-2006