Μονόλογοι. Μια Στάλα Αγάπησ. Ένα Συννεφο Πόνο

Δημιουργός: φραγκοσυριανος, Βαγγέλης Βουτσίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΟΝΌΛΟΓΟΙ.
ΜΙΑ ΣΤΆΛΑ ΑΓΆΠΗΣ. ΈΝΑ ΣΥΝΝΕΦΟ ΠΌΝΟΣ.
ΠΟΙΟΣ ΚΕΡΔΊΖΕΙ ΆΡΑΓΕ,


Τι και αν κάνεις πως το θες
να μπω μες τη ζωή σου
το νιώθω πως το σκέφτεσαι
να δώσεις τη ψυχή σου.
Δεν έχεις εμπιστοσύνη
μήτε στον εαυτό σου
κι ας δείχνεις καλοσύνη
πως δήθεν δίνεις το φως σου.
Θέλεις να ζεις στο κόσμο σου
να ζεις μες τη ψευτιά σου
και να σκορπάς στο άπειρο
όλα τα όνειρά σου.
Δεν σ' αδικώ όμως γι' αυτό
και μήτε σε κακίζω
αφού σου φέρθηκε η ζωή
βαθιά να νιώθεις γκρίζο.
Γι' αυτό και δεν θα αποσυρθώ
ποτέ απ' τη καρδιά σου
ίσως ίσως να νιώσεις τ' αγαπώ
βαθιά στα κύτταρά σου.
Έστω κι αν είναι ψεύτικο
κάτι θα σου 'χω δώσει
ίσως ίσως αυτή η αγάπη μου
κάποια χορδή να σώσει.
Της πικραμένης σου ψυχής
κι ας είμαι εγώ το θύμα
αρκεί εσύ να αισθανθείς
και σβήσεις πια το κρίμα.
Δεν θα σου παραπονεθώ
κι ας με κοιτάς σαν ξένο
όσο και αν πληγώνομαι
πάντα θα περιμένω.
Με υπομονή καρτερικά
λίγο να μ' αγαπήσεις
την παγωμένη σου καρδιά
για ένα λεπτό ν' αφήσεις.
Να δει και μένα θετικά
μες το δικό της κόσμο
και πει μονάχα μια φορά
μήπως μήπως κι αυτός έχει πόνο.
Και ψάχνει να' βρει τη χαρά
μες απ' τη τρικυμία
έτσι απλά και σιωπηλά
ίσως ίσως την σωτηρία.
Είναι κανόνας στη ζωή
να δίνεις να μη παίρνεις
αρκεί αρκεί όμως η προσπάθεια
και η χαρά που φέρνεις.
Χαμένος όμως δεν υπάρχει
κι ας έχει τόσα πάθη
γιατί κερδίζουν και οι δυο
την όμορφη αγάπη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-03-2021