Μοιραία πάλη

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλησπέρα στιχοοικογένεια !

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πώς θα ζήσω τώρα.. δίχως ενοχές
Και το αύριο μ' αρέσει.. και το χθες
Πώς θα ζήσω.. δίχως στάλα αναμνήσεις
Στο κελί που φρόντισες να μ' αποκλείσεις...

Κάθε μέρα σε ξεχνώ και σε ζητάω
Μες στους δρόμους σαν τρελή παραπατάω
Γιατί ξέρω πως μες θες όσο σε θέλω
Της καρδιάς χτυπούν οι στίχοι σαν φουρνέλο...

Μια φωτιά ανάβω.. εσύ δέκα σβήνεις
Κι ούτε παίρνεις το μερίδιο ευθύνης
Μακριά σου.. άφησέ με πια να ζήσω
Να μπορέσω άλλη μια να αγαπήσω...

Κατακλύζεις το μυαλό μου και το σώμα
Ζωντανή σκιά.. που έπεσε σε κώμα
Μάγια μού 'κανες.. δεν θέλεις να τα λύσεις
Μα ο Έρωτας ζητάει εξηγήσεις...

Ένα χρόνο χωρισμένοι.. κι όμως πάλι
Με ζητάς και σε ζητώ.. μοιραία πάλη
Τα δυο μάτια σου.. πλανήτες της ζωής μου
Τα δυο χείλη σου.. οι πύλες της Αβύσσου...

Άφησέ με νά 'ρθω πλάι σου λιγάκι
Να ξανάβρω στην ψυχή μου το παιδάκι
Αφού κάθε μας στιγμή είναι οξυγόνο
Δεν αντέχω να σε νιώθω τόσο μόνο
Δεν μπορώ να ανασάνω μες στον πόνο...

Μην γυρνάς στη γειτονιά μου σαν αλήτης
Μην ρωτάς ποιός είναι θύμα.. ποιός ο θύτης
Μια μονάχα αγκαλιά σου μόνο φτάνει
Την Αγάπη μας που πλήγωσες.. να γειάνει...



4-4-2021

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-04-2021