Γιαγιά, Αρχόντισσα, Κυρά

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να μου είστε καλά όλοι.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι φορές που αυτό το άθλιο κουτί
κρύβει χιλιάδες συγκινήσεις.
Στον Έβρο, μια γριούλα, γιορτή
γιορτή, σ` ανθρώπους ήλιος να μιλήσει.

Ένας αιώνας, στις χρυσές της τις ρυτίδες
κι` η γλώσσα ροδάνι, ζωγραφίζει
κάπου, στις θύμησες την είδες
μια συγκίνηση, ένα δάκρυ σε τυλίγει.

Ένα τραγούδι έπιασε, γελούν τα μάτια
που` χουν τη σπιρτάδα της νιότης
τα μάτια σου, γιαγιά παλάτια
να φωτίζεται, τούτη η ανθρωπότης.

Λόγια λυτά, ροδάνι η γλώσσα, στα απλά
στα απλά, της ζωής κεντήματα.
Στον Έβρο μια γριούλα μιλά
κι` έχει ροδάμια στα φιλήματα.

Φιλήματα, σ` ένα τσεμπέρι που κρατά
με τ` αγιασμένα της καντηλέρια.
Είναι φορές, αυτά τα άθλια γυαλιά
πιάνουν χορό, με γης τ` αστέρια.

Ένα μωσαικό ρυτίδες, στη μορφή της μάνας
μια θύμηση, καρδιά μου, γλυκόλαλης καμπάνας.
Ένα τυχαίο πρωί, μια εικόνα Ελλάδας άγια
μια Κυριακή πρωί, στ` ακριτικά τρισάγια.

Κι` όλο μιλεί κι` όλο μιλεί
και λάμπουν τα φεγγάρια
λες και τη γη μας τη φιλεί
κι` έχει η πατρίς τα συναξάρια.

Σε μια εκατόχρονη Παναγιά
κει στα σύνορα, ψηλά στα άστρα
χέρια διπλωμένα στη ποδιά
να λες, δικά μας κάστρα.

Κάστρα, τα ζωγραφιστά γεράματα
κι` ένα γελάκι ντροπαλό!!
ρυτίδες, αυλακιές , μαλάματα
μια ζωγραφιά, έναν αητό.

Ένα αητό στις Φέρρες
να τρανεύει η Ελλάδα
μια μάνα, τούτες τις μέρες.
και βγήκε μια λιακάδα!!

Μες στης ψυχής μου τα ιερά
ένα λουλουδάτο τσεμπέρι.
Γιαγιά, Αρχόντισσα, Κυρά
ένα φιλί στερνό στο χέρι

Ένα φιλί, έναν ασπασμό
στη γεροντική σου τη παλάμη
ένα φιλί, σεβαστικό.
Δικό σου να` ναι το ποτάμι.

9-4-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-04-2021