Η τραγωδία του τίποτα

Δημιουργός: Skylight, Σταμάτης Βαρσάμος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανάμεσα στο μαύρο του κενού
μεγάλες σφαίρες, αιωρούνται οι πλανήτες,
δέσμιοι πάντα, στη ροή του συνεχούς,
ακολουθάνε τη πορεία σα μαγνήτες.

Δημιουργούνε με παλμούς μια αρμονία
άηχη δόνηση, βάσεις ηχητικής,
και αποδίδονται στου χρόνου την πορεία,
έξω απ τους νόμους της κβαντομηχανικής.

Τα ορατά, οι φυσικοί νόμοι διέπουν,
για τα αόρατα, μιλάν οι αριθμοί,
ότι ορατό, έχει αρχή, μάζα και ύλη,
κι είν’ αποτέλεσμα του παρατηρητή.

Συσχετισμένο όλο αυτό, έξω απ’ το χρόνο,
κι αν το βιώσεις καθαρά σαν αριθμός,
καταλαβαίνεις πως υπάρχει σ’ απειρία,
κάθε σου σκέψη κι ένα σύμπαν πιθανώς.

Γιατί το ηλεκτρόνιο, σε κύμα όταν αλλάζει,
έχει απώλεια του παρατηρητή,
κι αυτό πολύ μου χει ταιριάξει,
αντίστροφο αποτέλεσμα… Το σύμπαν μας πως ζει.

Και να αλλάζει στο μυαλό και στο καθένα,
να ‘ν’ αποτέλεσμα, κβαντο-μηχανικής,
μία πραγματικότητα κάπως διαμορφωμένη,
σαν ένα δημιούργημα μιας άλλης εποχής.

Μικροί θεοί σε βρεφική πια ηλικία,
καθ’ ένα έμβιο, που ορίζει ότι νοεί,
δίνει στην αίσθηση, αφή κι αυτή ουσία,
για να μπορέσει και αυτό να ‘χει επαφή.

Μεγάλος δρόμος με πολλές μετενσαρκώσεις,
βίαιη μάχη του εχθρού σου ο εαυτός,
για να νοήσεις πρέπει πρώτα να το νιώσεις,
πρώτα παιδί… μετά γονιός.

Μα αυτά βιώνω μόνο εγώ, όχι οι άλλοι,
που είναι οι κάτοικοι, μιας άλλης εποχής,
αυτοί μου λένε πως για όλα φταίνε... Μεγάλοι,
ήταν για αυτούς (οι υπεύθυνοι) πολύ ανεπαρκείς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-04-2021