Μονόλογοι. Σαν Μια Δροσοσταλιά

Δημιουργός: φραγκοσυριανος, Βαγγέλης Βουτσίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΟΝΌΛΟΓΟΙ.
ΣΑΝ ΜΙΑ ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΆ
Σαν μια γλυκιά δροσοσταλιά
που δίνει αύρα στη καρδιά
μ' έχεις μαγέψει χαρά μου
ας ήταν να 'σουν για πάντα
μέσα στα όνειρά μου
και να μη φύγεις ποτέ πια
το είναι μου να γίνεις.
Να σου χαϊδεύω τα μαλλιά
και συ αγάπη μου γλυκιά
σαν στάλα να με πίνεις.
Είσαι τ' αγγελικό κορμί
με το μπουκλέ μαύρο μαλλί
του πλάστη το μεράκι
που σε' φτιάξε μ' αγάπη
και μου 'χεις κλέψει τη ψυχή
έλα μωρό μου και βγάλε μου
του πόνου το αγκάθι.
Σαν απαλή αστροφεγγιά
που φέρνει τη καλοκαιριά
μ' έχεις θαμπώσει καρδιά μου
ας ήταν να 'σουν για πάντα
βαθιά μες τη καρδιά μου
και να μη φύγεις ποτέ πια
αγάπη να μου δίνεις
να σου χαϊδεύω τα μαλλιά
και συ αγάπη μου γλυκιά
με πάθος να με ντύνεις.
https://www.youtube.com/watch?v=D_8zkevJX50&list=PLOZ5xY6M5zQuMniR7AMQB56Ch31r4Udc7&index=52

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-04-2021