Και συ έλεγες, μην κλαις

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή Κυριακή φίλοι μου, να είστε όλοι καλά, να είμαστε καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα σχοινί μας έδεσε
ένα σχοινί μας δένει
και μου λέγες σου άρεσε
να `μαστε αγαπημένοι.

Και μούλεγες και μούλεγες
για έρωτα, θυσία
τα χέρια σαν μου κράταγες
προς την αθανασία.

Ήρθαν κι` αλλάξαν οι καιροί
έβαλε χιονιά κι` αγιάζι
και συ έλεγες, ήρθε η στιγμή
που κάποιος θα στενάζει.

Κάποιος θα στενάξει απ` τους δυό
έγινε η αλυσίδα, χίλια κομμάτια
κοίτα, όλα γίναν ρημαδιό
και κλαιν τα δυο μου μάτια.

Κόπηκε το σχοινί χθες βράδυ
κι` άφησε παντού πληγές
μ` άφησε βαθύ σημάδι
και συ έλεγες, μην κλαις.

Κλαίνε τα δυο τα μάτια μου
για αγάπη που` χει πια χαθεί
μαζεύω τα κομμάτια μου
και δεν ελπίζω πως θα` ρθει.


Πάλι, στο στρώμα το ζεστό
που είμαστε, πουλιά, ζευγάρι
αχ! μην ρωτήσεις τι ζητώ
φύγε κι` άσε με στο σκοτάδι.

Να μπαλώσω τις πληγές
να μπαλώσω τα σημάδια
όλα πια να γίνουν χθες
μόνη θα μιλώ τα βράδια.

Για μια αγάπη ποταμό
στέγνωσαν τα δυο μου χείλη
μην ρωτήσεις τι ζητώ,
κλείστη πόρτα πριν το δείλι.

18-4-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-04-2021