φωνές

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα παιδί απόψε μια αγκαλιά γυρεύει
τα όνειρά του τα στεγάζει τρύπια τέντα
τα παίρνει ο αέρας, η βροχή του τα μουσκεύει
κι εσύ δεν έχεις πια φωνή, δεν λες κουβέντα

παγώνει ο θάνατος στα μάτια μας τον χρόνο
πόσο φριχτό είναι κανείς να μη σε θέλει…
κάποιος πεθαίνει αβοήθητος στο δρόμο
Μα έχεις άλλοθι, οπότε… τι σε μέλει;

Δεν πείραξες ποτέ σου – λες- ούτε μυρμήγκι
Πάντα το σπίτι κοίταζες και τη δουλειά σου
Κι όμως γιατί νιώθεις σαν κάτι να σε σφίγγει
Κι ακούς φωνές να ξεκουφαίνουνε τ’ αυτιά σου:

«ρίξε το βλέμμα στο γυαλί και δες τον φταίχτη
φτύσε στο στάσιμο νερό το είδωλό σου
κάποτε, ξέρεις θα σ’ εκδικηθεί ο καθρέφτης
το αληθινό σαν καθρεφτίσει πρόσωπό σου»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-04-2021