Ο καθρέφτης μου (μέρος δεύτερο)

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ο καθρέφτης μου (μέρος δεύτερο)</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ο καθρέφτης μου (μέρος δεύτερο)</b><p>Δημιουργός: Νίνο Αυγέρης, <i>Αντώνης </i><p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Εκείνο το πρωί ξύπνησα γεμάτος ενέργεια και άγχος «καθρέφτη μου» για να σε συναντήσω!!!<br />
<br />
Ένα μήνα την σχεδίαζα στο μυαλό μου αυτή την νύχτα, ένα μήνα μα τι μήνας! Ίσως να ήταν πρώτη φορά που περίμενα τόσο πολύ μέχρι να ξανά συναντηθούμε! Τόσο άγχος μα τόσο άγχος!<br />
<br />
Ο δρόμος τόσο μακρύς και με τόσο κίνηση, αλλά εσύ έφτασες πρώτος στην Αθήνα «Καθρέφτη μου» και περίμενες να γυρίσω!<br />
<br />
Αυτός που είπε ότι ο χρόνος είναι σχετικός, κάτι ήξερε, άλλωστε μία μοίρα στο χώρο είναι ένα λεπτό στο χρόνο, κάπως έτσι ήταν και η δικιά μας συνάντηση!<br />
<br />
«Καθρέφτη, καθρεφτακι μου» αυτή η εικόνα μου έρχεται στο μυαλό μου και δακρύζω από συγκίνηση, μόλις μπαίνω στο σπίτι το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να σε πάρω τηλέφωνο! Εδώ ο χρόνος δεν ήταν μαζί μου! Πόσο να χράστηκες να είσαι κάτω από το σπίτι? Δέκα; Πέντε λεπτά; Ούτε που το κατάλαβα!<br />
<br />
Το μόνο που θυμάμαι είναι η στιγμή που ανοίγω την πόρτα και σε βλέπω με αυτό το αργό και συνάμα γρήγορο βήμα σου να έρχεσαι κατά πάνω μου «Καθρέφτη καθρεφτάκι μου!» και κάπου εκεί ο οι κόσμοι μας ενώθηκαν! Αυτή η στιγμή έχει μείνει ανεξίτηλη στο μυαλό μου!<br />
<br />
Ακολούθησα την συνταγή του Καζαντζάκη, πήρα πινέλα πήρα χρώματα και έφτιαξα έναν κόσμο και μπήκαμε μέσα! <br />
<br />
Η κάθε ιστορία είτε αγάπης έχει και τα αγκάθια του! Άλλωστε σε κάθε παραμύθι<br />
υπάρχουν οι κακοί που τελικά χάνουν από τους καλούς! Μη ξεχνάμε «Τα παραμύθια είναι τα παιδιά της αλήθειας!»<br />
Έτσι είναι και αυτές οι ιστορίες! Με τα αγκάθια τους, τα προβλήματα τους, στο χέρι μας είναι το να νικήσουμε και να μην είμαστε μνησίκακοι  γιατί αυτό φωλιάζει μέσα μας!<br />
<br />
Ο κόσμος μας συνεχίζει και υπάρχει και ο κάθε ένας δίνει το προσωπικό του αγώνα για να κερδίσει! Υποθέτω! <br />
<br />
Το μόνο που ξέρω είναι ότι ΕΓΩ «καθρέφτη μου» Είμαστε εδώ! Κάθε φορά, κάθε λεπτό, κάθε δευτερόλεπτο! Παλεύω, πολεμάω και μας στηρίζω!<br />
<br />
Πρώτα παλεύω για εμένα και μετά για εμάς! Μιλάω σε πρώτο πρόσωπο γιατί όλα αυτά είναι στα δικά μου μάτια, στο δικό μου μυαλό! Και εδώ ΕΓΩ γράφω, χωρίς ωστόσο  να αναιρώ εσένα και των προηγούμενων μέρων από την πλευρά σου! Είπα στον εαυτό μου ότι δε θα κάνω τα ίδια λάθη του παρελθόντος! Δεν είμαι να κάνω επαναλήψεις! Με κούρασαν! Και όπως λέει ένα ρητό «Αγάπη δεν είναι να κοιταζόμαστε στα μάτια αλλά να κοιτάζουμε τον ίδιο δρόμο!»<br />
<br />
Και εγώ θα μπω στον δικό σου δρόμο και εσύ θα έρθεις στο δικό μου! Ίσα όπως ορίζει σε δύο καρδιές! Ένα Εσύ? Ένα Εγώ! 100 εσύ; 100 Εγώ! Ότι εσύ το ίδιο και εγώ Και όπως τελειώνουν τα παραμύθια θα πω αυτό!<br />
<br />
«και έζησαν αυτοί καλα και εμείς καλύτερα!»<br />
<br />
Τέλος!<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-04-2021</td><td valign=top></td></table><br />