Στης αλήθειας το ακόνι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, σκέψεις κι` άλλες σκέψεις, να μου είστε καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πως τον φαντάστηκες τον κόσμο
μικρέ, φτωχέ μου, εαυτέ,
να` χει θυμάρι να` χει δυόσμο
το πέταγμα σου αετέ.

Την καλοσύνη να` χεις φως
την ανθρωπιά καμάρι
τη περηφάνια, για το βιός
χρυσό Αλωνάρη το σιτάρι.

Πως την φαντάστηκες, τη πλάση
σαν άπλωνες ψηλά τα χέρια
να` χεις αγάπης το γιορτάσι
χρυσά στο βράχο, καντηλέρια.

Πως την φαντάστηκες τη γη
με ανεμώνες, ένα στρώμα,
ποτάμια βουερά, πηγή
και ευτυχίας χρώμα.

Στα πρόσωπα ζωγραφιστή
θεέ μου! τι φαντάστηκες,
την οικουμένη μια γιορτή
θαρρώ, πολύ δικάστηκες.

Ονειρεύτηκα φωτεινά φεγγάρια,
άνθια, όλα τ` ανθρωπινά,
κάμπους με ψηλά σιτάρια,
σύρματα μετρώ, δεινά.

Τι φαντάστηκες εαυτέ?
εαυτέ μου κακομοίρη,
τι φαντάστηκες, κουτέ,
θα` χει η πλάση πανηγύρι.

Βιόλες και βιολιά, σονάτες
και ομόνοια, επί γης,
εαυτέ μου οι αυταπάτες,
είναι πάντα της πληγής.

Τι φαντάστηκες και γράφεις
να μαζέψεις, άσπρα κρίνα
και τα όνειρά σου βάφεις
μέσα στου θεού τα σχοίνα.

Τι φαντάστηκες? γερνάς
κι` έχεις παρηγόριας πένα,
στα χαρτιά να ακουμπάς,
όνειρα, δικά και ξένα.

Τι φαντάστηκες, να σώζεις
τα φεγγάρια που ζητάς
να μοιράσεις, να τα δώσεις,
στις ψυχές που αγαπάς.

Τι φαντάστηκες, κοιμήσου
πες αύριο, ξημερώνει.
Μήπως κι` ακουστεί η φωνή σου,
στης αλήθειας το ακόνι.

25-4-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-04-2021