Εαρινό

Δημιουργός: Χρήστος Καρύδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ψάχνω διαρκως στο μυαλό μου κατι νά βρω
Να σκαψω την πέτρα που εχει κολλησει πανω του
Και να βγαλω απο μεσα ολες τις κρυφές ελπιδες
Που σου είχα υποσχεθει πως καποτε θα βρώ.

Μ'ακους που σου φωνάζω;
Τα πετραδια χάθηκαν μα οι ελπίδες
ριζωθηκαν θαθιά στης σκέψης εκει τα σωθικά.


Και με το βλεμμα στραμμενο στον σκουριασμένο οριζοντα
Που τείνει καθημερινα να αποκτησει χρώμα ξανα
Σε κοιτάζω ψαχνοντας στο πρόσωπό σου κατι να βρώ


Οι οριζοντες δεν χάνονται
Τα πουλια δεν κελαηδάν τη νυχτα
Μοναχα φευγουν σαν ξημερωσει να πανε σ'άλλη γη.
Και εσυ που κάποτε μου ζήτησες να ερθω
Στου κόσμου εκει τις χωμάτινες σκεπές

Θα σε βρω καποιο πρωινό να με κοιτας
Και στο βλεμμα σου θα βρω την άνοιξη που δεν εζησα
Για να την ζήσουμε μαζί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-05-2021