Της μάνας τα γραμμένα ...2..αφιερωμένο

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μ` άνθια στις ροδιές........................Για τον Γιάννη μου.................
με μανουσάκια αρώματα
σαν σου` λεγα πως οι καρδιές
μπορούν να παν στα υψώματα.

Τις εξυψώνει η αγάπη
ο έρωτας γκρεμίζει βουνά
να μην ζήσεις αγκάθι
να` χεις ζωής τ` αληθινά

Ψήλωσες, μάκρυνες πολύ
κι` αγαπάς την πλάση,
είναι της μάνας το φιλί
κι` ο κόρφος το γιορτάσι.

Έμαθες τα σπουδάγματα
χαρές που μου` χεις δώσει
κι` ας μη είδες με κλάματα,
συγκίνηση!! είχα τόση.

Μάνα...ο Μπετόβεν ήταν μεταλάς
και γελάς μες στο σαλόνι,
ψυχούλα μου να περπατάς
στης αλήθειας το ακόνι!

Να δίνεις, γιε μου λατρευτέ
για να` χω εγώ φεγγάρια
περήφανε σταυραετέ,
ν` αφήνεις φως στ` αχνάρια.

Όπου πατάς, όπου σταθείς,
άντρας και ρήτορας μαζί
με την Ερόικα να ζεις!!
γράφει, η μάνα σου η χαζή....

Ένα κορίτσι, καστανό, γλυκό
να` ρθει για να σου δώσει,
το έρωτα της φυλαχτό
κρινάκι να φυτρώσει!!!

Στης αετοφωλιάς το σπίτι
να κατοικεί το φως
και το μικρό σπουργίτι
θα το φυλάει, ο θεός.

Φρέζιες και ανεμώνες λιλά
να φέρνεις στη Πεντέλη
καρδούλα μου να πας ψηλά
με τόξα και με βέλη.

Στο προσκεφάλι σου σιμά
ένα νανούρισμα θ` ακούς
θα είναι η μάνα που μιλά.
Μες στα χαρτιά ψαλμούς.

Όλες οι ασκητικές γραφές
με τη μικρούλα πένα,
είναι στη στέρνα κατηφές!!
Της μάνας τα γραμμένα.

Σαν μεγαλώσεις θα` χεις χρόνο
κάθε μουτζούρα και λυγμός.
γιε μου, κανέναν δεν χρεώνω,
η ευτυχία σου σταθμός!

.....................Συνεχίζεται...................

9-5-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-05-2021