Μαντόνα

Δημιουργός: ΜΥΣΤΗΣ

Είναι φορές που βρίσκεις την μοίρα σου να σε περιμένει ,,, εκεί ακριβώς που κρύβεσαι για να την αποφύγεις ,,,

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μαντόνα ...

Μέσα σε κόκκινους καπνούς δαφνοστεφανωμένη
νύμφη αρχαίου δαίμονα, συντρόφισσα της Λίλυ,
μεταρσιώνεσαι προτού ο ήλιος ανατείλει
στο χάος υπεισέρχεσαι στο Φως παραδομένη.

Αφιόνι ρέει στο αίμα σου ... αγκάθι στην καρδιά σου
κι είναι μια βδέλλα ... που το νου, με σαδισμό βυζαίνει,
αμαρτωλά προσχήματα ... ζωή καθημαγμένη
φίδια οι σκιές … τυλίγονται στα ξέπλεκα μαλλιά σου.

Φωλιά στοιχειών και ξωτικών ... σπηλιά που σκάψαν δράκοι
κορμί που ζούνε πάγανα κι αερικά της νύχτας,
ισορροπείς στα σπάργανα στην άκρη μιας ακίδας ...
πνίγεσαι ξημερώματα στου χρόνου το ρυάκι.

Βουβή ... μοιραία ... ξέπνοη ... σαν την βροχή του Μάρτη
με χρώματα λιλά του χθες τους ρίπους θα ξεπλύνεις,
ιεροφάντης να χρισθείς ... σεπτή μορφή να γίνεις
προσμένοντας την λύτρωση βουβή ωσότου νάρθει.

Της έκστασης ιέρεια ... υπέρλαμπρη ακόμα ...
φεγγοβολάς ,,, καθώς σκορπάς το μύρο σου τριγύρω,
σε περιβόλι μυστικό, αγνό καρπό θα σπείρω
για να στον φέρω προσφορά ... του έρωτα Μαντόνα.

///

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-05-2021