οπτασίες

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήρθαν πάλι του μυαλού μου τα φαντάσματα...
Νοσταλγία δίχως μέτρο με πλημμύρισε.
Αγριολούλουδα και δυόσμος μοσχομύρισε...
και φτερούγιζαν τριγύρω άγια πλάσματα.

Φέραν πίσω τις αγάπες μου που χάθηκαν ,
στο υπέρκοσμο ταξίδι το αθέλητο.
Μπερδεμένο σκηνικό και ατημέλητο...
Ρόδα άοσμα που σβήσαν και μαράθηκαν.

Περασμένες αγκαλιές ξαναζωντάνεψαν...
Το χαμένο τους το νέκταρ ξαναγεύτηκα .
Σ'επουράνια θαλάμια εκτοξεύτηκα ...
με του έρωτα τις μνήμες  που μ' επλάνεψαν.

Χρόνια πλέρια και μεστά που δεν ξανάρχονται ,
σα σκιές αλοπαρμένες ξαναπέρασαν.
Άναμμα και ευλογία  με εκέρασαν...
και σκιρτήματα  που πιά δεν περιγράφονται.

Τόσο σύντομη η ζωή και τόσο όμορφη...
Με ξενίζει κάποιων- λίγων -η αντίδραση.
Σε αυτούς ταιριάζει μάλλον το "ουκ οίδασι"
με μιά ρήση σιωπηλή και ιδιόμορφη .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-05-2021