Εκεί ο χρόνος δεν περνά

Δημιουργός: Ελάσιππος, Γιώργος Αναστασιάδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Επέστρεψα στο χωριό μου επισκέφτηκα το πατρικό μου εκεί ο χρόνος δεν περνά . Η μυρωδιά της γης
έχει αρώματα νοσταλγίας
της αξέχαστης παιδικής ηλικίας αιωρούνται ακούσματα και φωνές παιδιών των ξεχασμένων γειτόνων και των γονιών που ζητούσαν να φέρουμε νερό με τη στάμνα
από τη βρύση της γειτονιάς. Εκεί ακούγονται φωνές από τα κάλαντα της πρωτοχρονιάς οι σκιές από τους μεταμφιεσμένους της αποκριάς. Και μόλις φτάνει η άνοιξη
καταφθάνουν οι πελαργοί
που έχτιζαν φωλιές στους στύλους της ΔΕΗ.
Τη νύχτα είδα τη μητέρα στον ύπνο μου
φαινόταν χαρούμενη ,ένιωθα κάτι να την τρώει
όνειρο ήταν ,παιχνίδι του νου και του μνημονικού
ονειρική συνείδηση που πληγώνει τη μνήμη
ήσυχο ποτέ δε σ' αφήνει.
Θυμήθηκα το βήξιμο του πατέρα στην εξώπορτα
ήταν το συνθηματικό μας να μην ανησυχούμε.
Ένα μεσημέρι του καλοκαιριού έφυγε ο πατέρας
άφησε πίσω του δυσαναπλήρωτο κενό ,
κρίμα βαρύ μου τρώει τα σωθικά
γιατί δε πρόλαβα να του ζητήσω μια ξεχασμένη συγνώμη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-06-2021