Ξεραμένες τουλίπες

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Για τον κάθε Δημήτρη/α....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξεραμένες τουλίπες

Κλειδωμένες οι λύπες
ριζωμένες στα μάτια σου
κι ο αέρας να παίρνει το δάκρυ.
Ξεραμένες τουλίπες
στα γυμνά σκαλοπάτια σου
κι ένα γέλιο σου, κάπου στην άκρη

Ξοφλημένες ελπίδες
με σιωπές που χρεώθηκες
να ουρλιάζουν τη νύχτα σαν λύκοι.
Χαραγμένες ρυτίδες
όλα όσα φορτώθηκες
ποια στιγμή, ποια ζωή σού ανήκει;

Κολυμπάει η μέρα
στις καθάριες σου θάλασσες
συντροφιά σου ο βυθός κι ένας βράχος.
Ποιος να πει καλημέρα;
ποιος να δει όσα αγκάλιασες
αφού ζεις και πεθαίνεις μονάχος;

Μη λυπάσαι.
Τώρα που ήρεμα χάθηκες
στο αιώνιο, γαλάζιο σου κύμα
απ’ τον ξένο, τον γυάλινο κόσμο μου
θα σου γράψω κι εγώ ένα ποίημα

Να θυμάσαι.
Τώρα πια που ξεγράφτηκες
απ’ του κόσμου το τρύπιο κιτάπι
θα γυρεύω στον δρόμο τα μάτια σου
να μου δείχνουν πώς μοιάζει η αγάπη


Ελένη Σωφρονίου Στρατή
Ιούνιος 2021

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-07-2021