Άναρχα 30

Δημιουργός: Ματσικοβίτης, Γιώργος Κύρου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ι
Καταστήσαμε το περήφανο κυπαρίσσι
να είναι συνώνυμο του κοιμητηρίου,
ένα πανέμορφο ψηλό δέντρο,
όπως και τα ραδίκια που άδικα συκοφαντούμε
(γιατί πως είναι δυνατό κάποιος να τα δει
πάνω από τη τσόχα τη μαβιά),
και είναι τόσο νόστιμα και υγιεινά !
ΙΙ
Το θολό πλημμυρισμένο ποτάμι
κυλά ήρεμα τη στιγμή της πλημμύρας παρασύροντας
αθόρυβα στη θάλασσα τεράστιους όγκους νερών
και άλλων σωμάτων όντας αθόρυβο και πράο!
III
Όλη τη μέρα βρέχει ασταμάτητα.
Περίεργη βρώμικη βροχή .
Βλαστημούσαν πολλοί τη βροχή
που λέρωνε τ' αυτοκίνητά τους
τα μπαλκόνια τους ,τις αυλές.
Διαστροφική συνήθεια με οδήγησε
να συλλέξω νερό της βροχής
και να το δώσω για χημική ανάλυση.
Αφρικάνικη σκόνη με θείο
και άλλα όξινα ελαφρά τοξικά σωματίδια
έγραφε το αποτέλεσμα της χημικής ανάλυσης.
Χάρηκα τούτη τη φορά για τη μάσκα που φορούσα.
IV
Ο ήλιος βγαίνει κάθε πρωί και με ξυπνά.
Με καλεί να τον ακολουθήσω κουράζομαι και σταματώ
αυτός ακούραστος συνεχίζει να δύει και να ξαναβγαίνει το πρωί
Δίνει πνοή στη πλάση ολάκερη κι επιτρέπει στα φυτά
ν' ανθίσουν και να καρπίσουν και ξανά από την αρχή.
Ο ήλιος σταθερός στη δουλειά του κάθε αυγή
ο δικός μας ήλιος και οι άλλοι ήλιοι του άπειρου σύμπαντος
με τ' αστέρια τους πλανήτες και τα φεγγάρια .
Υπάρχουν τόσοι ήλιοι όσες οι καρδιές των άπειρων πλασμάτων
που τις καρδιές τους ζεσταίνει με το φως που στέλνει αγόγγυστα
χωριστά για τον καθένα.
V
Έρχεται η στιγμή που ζηλεύω
την σιωπηλή επικοινωνία των φυτών και των ψαριών
απηυδισμένος από τις ανοησίες των ανθρώπων
που σπαταλούν άσκοπα τη δυνατότητα έλλογης επικοινωνίας.
VI
Εκεί όπου οι δασύτριχες αλεπούδες τις φωλιές τους έχτισαν
στα χορταρένια ψηλά ξερά λιβάδια
και διαδρόμους σαν τέκτονες χάραξαν
που έμοιαζαν με υπόγειες σήραγγες ,
εκεί άπονη φωτιά ξέσπασε
κι όλος ο υπέροχος κόσμος των συμπαθητικών ζώων χάθηκε ,
απόμεινε μονάχα μια άθλια τρύπα.
VII
Ζηλεύω τη φύση και τους σταθερούς κύκλους της.
Πέφτει το χιόνι απαλό τη φύση ν' ασπρίσει
ο ήλιος με την γνωστή του υπομονή
περιμένει τη στιγμή του να το λιώσει
και πάλι το χιόνι θα επανέλθει και πάλι η άνοιξη θα φανεί
μόνο ο άνθρωπος γεννιέται και πεθαίνει χωρίς άλλη επιλογή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-07-2021