Θήτα

Δημιουργός: Πέτρος Μαρκόπουλος, Πέτρος Μαρκόπουλος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αισθήματα με στροβιλίζουν σε έναν χαοτικό, ατέρμονο χορό,
μα έτσι γνωρίζω να αγαπώ, να καίγομαι σαν κερί όταν τα μάτια σου κοιτώ.
Φωλιάζω μέσα σου και με γαλήνη, χωρίς πόνο & αγωνία, τη ματαιότητα νικηφόρα αντιμετωπίζω, γεμίζει το κενό.
Αισθάνομαι άτρωτος, λούζομαι από φως, όταν την οσμή σου αχόρταγα ρουφώ,
τα χείλη σου γεύομαι ως νέκταρ και γλυκά μεθώ...
Το βλέμμα σου, οι μορφασμοί σου, μου χρωματίζουν τα πρωινά.
Ήχους αιθέριους η ηδονή και η ερωτική σου επιθυμία γεννά.
Σαν άλλη μια σειρήνα με καλούν, να ναυαγήσω στο νησί σου, το θησαυρό σου να κουρσέψω, με τρόπο άγριο, μα συνάμα τρυφερό.
Αδιαφορώ αν κάνω λάθος, αν πληγωμένος στο τέλος του χορού καταρρεύσω & τσακιστώ.
Τον ορίζοντα πασχίζω με βέλη να σκίσω, που στάζουν αίμα, από του έρωτα τη μάχη, μήπως και σε βάθος χρόνου, με καθάριο βλέμμα, αντικρύσω τον ωκεανό…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-07-2021