Στης σιωπής τα περάσματα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό ξημέρωμα φίλοι μου, καλή Κυριακή.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γυρεύαμε τον ήλιο
μέσα στα δυο μας χέρια
σ` ένα ξερό βασίλειο
που κόβαν τα μαχαίρια

Κινήσαμε, για τα ψηλά
γιορτή να γίνει η πλάση
πένθος, ψυχής , η μουσική
σε σκουριασμένο τάσι.


Κινήσαμε για τα ιδανικά
μες στη φωτιά του κόσμου
αίμα ποτάμι να κυλά
στην ερημιά του δρόμου.

Ένα στρατί κι` άλλο στρατί
καμίνια και χαλάσματα
ότι πονάει, να θαφτεί
στοιχειά ζωής, φαντάσματα.

Γυρεύαμε έναν ουρανό
ένα στεφάνι βάγια
το ιδανικό μας, το τρανό
στ` ανθρώπινα ναυάγια.

Δάκρυ καυτό για προσευχή
κι` ένα πόνο στα στήθια
νήμα κομμένο η ζωή
στ` αυτιά μας παραμύθια.

Τον ήλιο κι` αν γυρέψαμε
κλειστά μάτια και χείλη
δειλοί, δεν ταξιδέψαμε
για τη μεγάλη πύλη.

Μήτε ουρανός, μήτε πουλί
στης σιωπής τα περάσματα
μήτε θεοί, μήτε βιολί
μήτε σπαθιά κι` ινδάλματα.

Μόνοι, ταπεινοί περιπατητές
στα ίσαλα των τρανών,
μόνοι, φτωχοί χειροκροτητές
στο αίμα, ανοιχτών πληγών.

Γυρέψαμε τον ήλιο
στα χωματένια νήματα
των αλλονών βασίλειο
στης οικουμένης μνήματα.

Μνήματα, τοίχοι κι` αριθμοί
στα δειλά μας βήματα
είναι της πλάσης, οι στεναγμοί
και τα δικά μας κρίματα.

Αδαμοπούλου Γεωργία
11-7-2021

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-07-2021