Ως και ζωή μπαλώνω

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, σκέψεις κι` άλλες σκέψεις, να μου είστε καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βελόνι παίρνω χρυσαφί
τα ξέφτια μου θα ράψω
από το τέλος στην αρχή,
πίσω δεν θα κοιτάξω.

Στη κουρασμένη μου καρδιά
θα κάνω κόκκινη ραφή,
θα της ξηλώσω τα καρφιά,
να γράφει επιστροφή.

Μπαλώνω απόψε ότι βρω,
ένα μπάλωμα στη ψυχή μου,
ξηλώνω μέγα το σταυρό
που` λεγε, η αντοχή μου.

Ράβω τα ξέφτια μ` ασημί
νήμα, χρυσό ρέλι,
όσα φωνάζουν όλα, μη
της ύπαρξης μου, το κουρέλι.

Ράβω πληγές που αιμοραγούν
μ` ένα μπρισίμι θάλασσα,
μελάνια απόψε να γενούν,
τα χρόνια μου, που χάλασα.

Έχω απόψε, χίλιες κλωστές,
ξέφτια μετράω, μπαλώνω,
τις αμαρτίες του χθες
τ` ανθρώπινα μου μόνο.

Ένα ξέφτι την αυγή
δεν θα` χω για στολίδι
κι` όποιο γυαλί αιμοραγεί
το` χω ξηλώσει ήδη.

Κόκκινες, κίτρινες κλωστές
μια θηλιά στο βελόνι μου
μπρισίμια κι` αστεροκλωστές,
το ξέφτι στο σεντόνι μου.

Μπαλώνω, ράβω ότι πονά
ένα νήμα στα πάθη μου,
ότι στη γη με κυβερνά
τα ξέφτια και στο δάκρυ μου.

Πορφυρογέννητη κλωστή
γι` αυτό μονάχα μόνο.
Ατσάλινη να μην σκιστεί
ως και ζωή μπαλώνω.

Αδαμοπούλου Γεωργία
13-7-2021

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-07-2021