Άναρχα 11

Δημιουργός: Ματσικοβίτης, Γιώργος Κύρου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ι
Το χαρακτηριστικό της δύναμης εντοπίζεται στο δισυπόστατο καλό και κακό.
ΙΙ
Το αληθινό είναι αγαθό και τ αγαθό αξίζει ν' αγαπιέται.
ΙΙΙ
Παρακαλώ σας σοφοί όλης της γης δυο απορίες να μου λύσετε έχω.
Πως εξηγείτε η δύναμη του έρωτα που φόβους τρανούς αψηφά
και δύναμη υπεράνθρωπη στους νέους δίνει;
Ποια δύναμη παροτρύνει τον άντρα να γίνεται γενναίος ;
Μήπως οι απολαβές που θ' ακολουθήσουν;
ΙV
Τι μας περιμένει έξω από το σπίτι ;
Μια δουλειά δουλεία,έννοιες αγώνας επιβίωσης άγχος και κούραση.
V
Ποιος μπορεί να πει οτιδήποτε για να υπερασπισθεί το φθόνο το ταπεινότερο εξ όλων των συναισθημάτων;
VI
Ω χαρά και μύρο της ζωής μου
δώσε μου την ψυχή σου
είμαι δικός σου μέχρι το τέλος
VII
Όση γλύκα κι αν έχουν τα φιλιά μιας όμορφης γυναίκας σαν την Καλυψώ
τα συνηθίζει ο άντρας αν δεν τον συνδέει μ' αυτήν ψυχικός δεσμός.
VIII
Πως να βάζω δυο όμοιες λέξεις πάνω στο χαρτί τη ρίμα να εξυπηρετήσω;
Σα να ψάχνω δυο όμοια σύννεφα στον ουρανό να βρω όταν ο άνεμος τα μεταφέρει.
Η ποιητική τέχνη αποτελεί τον τελειότερο τρόπο έκφρασης.
Ο λόγος η ορθότητα σκέψης η δομή και το βασικότερο ο περιεκτικός τρόπος.
ΙX
Όταν χωρίσαμε ήταν Σάββατο βροχερό και κρύο μήνας Δεκέμβρης από κείνη τη στιγμή σιχάθηκα το Σάββατο το κρύο το Δεκέμβρη και τη βροχή,- κι ας είναι γιορτάρης μήνας .
X
Σου έγραψα τόσα ποιήματα αγάπης τόσα λόγια ερωτικά σου είπα κι εσύ άπονη
ποτέ σου δε μου είπες αν έστω και λίγο μ' αγαπάς.
XI
Είχε τύψεις ήθελε να ζήσει μαζί μου δε της είχα κάνει ποτέ κακό ,μόνο καλό,προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί μου για να μου πει πως λυπάται και πόσο πολύ με αγαπά. Μου τόνισε πως αν δεν τη δεχτώ θα χαθεί από τον κόσμο ,ήταν τόσο αποφασισμένη...
XII
Αγάπη μυστική και ανεπίσημη μεγάλη δυνατή αν λήψει κάποιος από τους δυο με ποια ιδιότητα θα κλάψει ο άλλος;
XIII
Το πεπρωμένο μας ήταν κοινό γιατί και οι δυο είχαμε κοινά προβλήματα και δυσκολίες
που ήταν αδύνατο ν' αλλάξουν, έτσι ένιωθα το ανικανοποίητο συναίσθημα του ανεκπλήρωτου έρωτα με μοναδικό κέρδος την αφορμή να γράφω ποιήματα μόνο για τη δική της χάρη.
XIV
Έζησα πολλές ζωές μέσα σε όνειρα του ύπνου και σε όνειρα φαντασιώσεις.
Πάντα με φόβιζε η νέα αρχή ήταν η εποχή του άγχους γιατί ήμουν εξαρτημένος από άλλους.
Πιστεύω στα όνειρα κι ας είμαι ορθολογιστής. Έρημο δρόμο στον ύπνο μου είδα στρωμένο
με χιόνι μαύρο και απαλό.
Τα βήματα των περαστικών στο πρώτο χιόνι σκεπασμένα .
Ήμουν ο δρόμος του ονείρου το χιόνι η θλιμμένη μου καρδιά
κι ελπίδα μου μοναδική του ήλιου η θερμή πνοή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-07-2021