Δεν είμαι ανώμαλος, απλώς είμαι καυλωμένος

Δημιουργός: Σπύρος Αντωνόπουλος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

"Καλώς τα αγόρια", δήλωσε η ξανθια ψιλικατζου όταν είδε τα αλλήθωρα πέη μας να εμφανίζονται στην είσοδο.
"Βγάλε το πεντακοσαευρο να πληρώσεις τις μπύρες", με παρότρυνε ο φίλος, και απορώ πως δε ξεβιδώσε ο λαιμός της, τόσο γρήγορα που γύρισε το κεφάλι της να κοιτάξει το χαρτονόμισμα.
Είχα δεκαευρο, αλλά αυτή δεν ήθελε να το πιστέψει.
"Πόσο να κάνουν αυτά", με ρωταει.
Δεν ξέρει πόσο έχουν τα προϊόντα που πουλάει, σκέφτομαι. Μόνο το γαμησι σκέφτεται. No offence, και εγώ το γαμησι σκέφτομαι.
"Τρία", της δείχνω με τα δάχτυλα μου.
"Λέω και γω που το βρήκες το πεντακοσαευρο", είπε.
"Θα στο φέρω αύριο", της λέω, και αυτή μου δίνει ρέστα από πενηντα.
"Δεκαευρο σου έδωσα" , της επισημαίνω.
"Πωπω, σας είδα και έχασα τη μπάλα αγόρια".
"Δώσε μου το τηλέφωνο σου", της λέω, "και θα χάνεις την μπάλα για μερες."
" Ναι μωρό μου."
"Απλά φρόντισε να φέρεις και την φίλη σου που κάθεται απέξω. Μη μείνει η κακομοιρα στα αζήτητα."
"Χαχα. Ανώμαλος είσαι;"
"Δεν είμαι ανώμαλος, απλώς είμαι καυλωμενος."
Χαμογέλασε.

"Όλες πουτανες", μου εκμυστηρευεται ο φίλος καθώς αποχωρούμε.
Σκεφτόμουν το κοντό της μαλλί, τα περίεργα τατουάζ της. Δεν ήταν τόσο όμορφη όσο η πρωινή που δούλευε εκεί, αλλά ποτέ δεν έλεγα όχι σε ένα καλό γαμησι.
"Καλά μας έκατσε, είπα. Θα πάρουμε μπύρες και θα την παρτουζεψουμε αύριο, δεν υπάρχει περίπτωση."
"Ε ναι που να τρέχουμε στην Μελίνα να δίνουμε 30ευρα. Δεν έχει και καλές κριτικές..."

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-07-2021