Άναρχα 26

Δημιουργός: Ματσικοβίτης, Γιώργος Κύρου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ι
Ο δρόμος που ακολούθησες
όταν είπες το τελευταίο αντίο
ήταν στις δυο πλευρές του
γεμάτος από ιτιές κλαίουσες .
Ήταν ο δρόμος των δακρύων
και για τους δυο,
δάκρυα που πότισαν
τα συμπαθητικά δέντρα και θέριεψαν.
ΙΙ
Η βίωση της αισιόδοξης υπέρβασης
τον κατέστησε άνθρωπο που ορισμένες φορές
ξέφευγε από τη σκληρή πραγματικότητα.
Η συνεχόμενη πάλη με την εναλλακτική αντίληψη
της πραγματικότητας τον έκανε άνθρωπο της υπέρβασης.
ΙΙΙ
Στην άλλη πλευρά της νύχτας
κρύβω τα μυστικά μου
όπως η Σελήνη.
IV
Ψάχνοντας τον ορισμό της λέξης ¨πλήξη” στα λεξικά
κατέληξα στο συμπέρασμα
ότι πλήξη είναι η ζωή που ζω χωρίς εσένα.
V
Ένα πλάσμα αναρριχήθηκε πάνω μου
και βύθισε τ' αποκρουστικά δόντια του στο λαιμό μου.
Το κακό είναι ότι μου άρεσε η φαντασίωση
εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μου ,
γιατί οποιαδήποτε σκιά ήταν μια καλή συντροφιά.
Ίσως γιατί όταν γεννήθηκα
η νεράιδα που έλαχε να μ' επισκεφτεί
δεν ήταν από τις καλές να ορίσει τη μοίρα μου
για καλή τύχη ,πλούτο κι επιτυχίες στη μέλλουσα ζωή.
Δεν είμαι σαν το Μίδα ότι πιάνω να γίνεται χρυσός.
VI
Ψάχνει η ψυχή του σώματός μου
σαν ύστατη προσφορά
πριν μ' αποχωριστεί για πάντα,
ανάμεσα στ' αποξηραμένα λουλούδια
που άφησαν πάνω στην ταφόπλακα μου,
να βρει κείνο το κόκκινο τριαντάφυλλο
που ακούμπησε κρυφά εκείνη.
VII
Για την Ελίζ.

Το να κάθεσαι μαζί μου στη κουζίνα
και να πίνεις καφέ πιάνοντας τη κούπα σου
με τ' άσπρα μακριά σου δάχτυλα
είναι το καλύτερο για μένα Ελίζ
αγαπημένη μάγισσα γητεύτρα,
που ήθελα να ζω μαζί σου αιώνια.
Έφυγες νωρίς Ελίζ αφού δεν άντεξες
τα πλαίσια της άδικης εποχής σου .

(Elise Cowen 1933-1962)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-07-2021