Στάλες βροχής

Δημιουργός: ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ, Αθανασόπουλος Χρήστος-athan

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Περνάει ο χρόνος σαν το μανιασμένο κύμα
Φεύγουν οι άνθρωποι σαν στάλες της βροχής
Και από τη ζωή έχει απομείνει ένα ποίημα
Δεν ξέρεις κάποιον, κάπου αν θα βρεις να το πεις

Μπλεγμενες σκέψεις με ανούσιες εικόνες
Κάποιες τις διώχνεις κάποιες τις ακολουθείς
Και ας το μάθαμε εδώ και κάτι αιώνες
Κάτι σε σπρώχνει και ανούσια το ζεις

Είναι η καρδιά σου μια κουκίδα μες το χάρτη
Την κρύβει ο αγέρας ψάχνει ήλιο να φανεί
Και ταξιδεύει στα κρυφά πάνω στο δάκρυ
Ψάχνει για απάγκιο κάπου να ξεκουραστεί

Να γίνει σπόρος, σωθικό μιας ηλιαχτίδας
Μέσα στα σύννεφα κρυφά να διαχυθεί
Μέσα από τα όνειρα με βάρκα την ελπίδα
Μόλις ανέβεις τότε θα λευτερωθείς

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-07-2021