Τρίπτυχο (ωδή)

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

Μα που χάθηκες; αρρωσταίνουν οι λέξεις στις πανσέληνες νύχτες. Ακατοίκητες οι ελπίδες μου κηδεύονται. Κι μοναξιά κυματίζει μεσίστια.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανασαίνω κοφτά
Μια περίεργη δύσπνοια υγρασίας
κι ενός έρωτα
που δεν τελέστηκε
Παρόμοια αίσθηση συνεχόμενων πνιγμών
Στους καταναγκασμούς της ειρωνείας
αφιερωμένη
η μεταβαλλόμενη απόλαυση

Προτείνω ανάσχεση

Μια κίβδηλη εικόνα -παρ’ ελπίδα- δραπέτευσε
κι εισβάλλει στους περιχαρακωμένους ουρανούς
ξεσκαλίζοντας παραιτημένες αισθήσεις
γεύσεις αλμύρας βυθού
χάδια φλογισμένων αναπνοών
οσμές εραστών σε απόγνωση
Θροΐσματα φύλλων
από ολοκαίνουριες εκδόσεις μελαγχολίας
Όμως
Στις καθημερινές ευτέλειες
δεν αντέχει ούτε ο πιο προσωπικός πόνος
πόσο μάλλον
ένας ατελέσφορος έρωτας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-09-2006