Περί ανάπτυξης μιας στιγμιαίας αιωνιότητας

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήταν ο Τομ,
που είχε μια εκπληκτική ιστορία
να εκμυστηρευτεί
και δεν είχε ιδιαίτερο πρόβλημα
να το κάνει,
αλλά για κάποιον λόγο το έκανε
μόνο σε στενό κύκλο,
σαν να μοιραζόταν έναν θησαυρό
με αγαπημένους φίλους.
Οι περισσότεροι
κουνούσαν με νόημα το κεφάλι,
άλλοι κοιτούσαν μακρυά,
κάποιοι ακόνιζαν τα όπλα,
για αντεπίθεση.

Όμως η ιστορία ήταν καλή
και το μόνο μελανό σημείο σε αυτή,
ήταν πως ο Τομ,
ο γερός, συγκροτημένος Τομ,
δεν είχε καταλάβει,
πως δεν ήταν κάποια ξένη ιστορία,
πως την έζησε,
πως είχε περάσει στο αίμα του
και στο μυαλό
και στα κύτταρα
και πως δεν είχε νόημα
να την φυλάει,
όπως η γεροντοκόρη
την παρθενιά.

Όπως και να έχει,
συνεχίζω τις μπύρες
και την μουσική
- και ακόμη κι αν όλοι πήγαν για ύπνο
και βρίσκομαι μόνος,
στο συνηθισμένο δωμάτιο,
με τους συνηθισμένους δαίμονες,
που κανείς δεν τους βλέπει,
κανείς δεν τους ακούει,
κανείς δεν τους σκέφτεται,
κοιτάζω τον φουκαρά,
τον μαύρο αφέντη του κόσμου,
στα μάτια
και δεν δίνω δεκάρα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-09-2021