μνημες πολυπαθες--βιανος κ μοιρολοι

Δημιουργός: inokrini, Κ.L inokrini--Κατερινα Λιαρου

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

19-3-15 ΜΟΙΡΟΛΟ’Ι’
από τη συλλογη της κρητης τα γυρίσματα
( Αφορα οσους χαθηκαν στη βιανο και στα περιχωρα στην κρητη απο τους γερμανους,14-16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ)





-Βαριά η θλίψη με περνά,μαχαίρια στην καρδιά μου
μου ‘ρήμαξαν οι Γερμανοι την έρμη αγκαλιά μου
πήραν ανθούς πανέμορφους,από τα περιβόλια
τους στήσανε,σημάδεψαν,τους έριξαν στο χώμα
………………
Κάθε τους βόλι μια ψυχή!κάθε γωνιά και δάκρυ!
με τέτοια οργή ο κατακτητής,με λύσσα και γινάτι
όπου περνά,ρίχνει φωτιά και καίει τα σωθικά μου
το γέλιο μου το μάρανε,μάτωσε η καρδιά μου
……………..
Όπου γυρνάς κι όπου σταθείς,χαροκαμένες μάνες
νέες θρηνούν τους άντρες τους,χτυπάν βαριά οι καμπάνες
βλαστάρια,που δεν πρόλαβαν,κλωνιά πολλά να κάνουν
και δέντρα που καμάρωναν,ίσκιο δε ξανακάνουν
…………………
Κλαίει η δόλια μου καρδιά,μαζί και η ψυχή μου
πως γίνηκε τόσο κακο;και ‘ρήμαξ’η αυλή μου;
ως πότε η πατρίδα μου θα δίνει παλληκάρια
να χάνονται μές στη φωτιά,να σβήνονται τ’αχνάρια;
…………………
Ως πότε το κακό σκληρά πάντα θα θριαμβεύει;
θα χαίρεται στη συμφορα και στον αφρό θα βγαίνη;
γιγαντωθειτε οι ψυχές! Κακία μην κρατάτε!
με την αγάπη λάβαρο,ζειστε και προχωράτε

Κ..Λ..inokrini -------δημοσιευτηκε στην ΕΦΗΜ --ΗΧΩ ΤΗΣ ΒΙΑΝΟΥ--τευχος φεβρ 2017




...........................18-3-2015 ΒΙΑΝΝΟΣ
από τη συλλογη της κρητης τα γυρισματα

Πιο κοντινή διαδρομή,είναι γι’αυτούς η Βιάννος
πολύπαθη,μαρτυρική,στα χρόνια κατοχής
φωνάζει η μάνα με κραυγή!σκοτώθηκε ο γιός της!
ο κάθε άντρας χάθηκε,στολίστηκε η γής
………………..
Τα νέα φτάνουν γρήγορα,ορόσημο η πλατεία
που στέκει ο γεροπλάτανος με τόση ιστορία
έχει απλώσει τα κλωνιά,τ’αέρι ανεμίζει
ίσκιο,δροσιά ξεκούραση σ’όλους εκεί χαρίζει
…………………
-Λεβέντη γεροπλάτανε,πόσο βαστάς ακόμα;
τι έχουν δη τα μάτια σου,τα μακριά σου κλώνια;
τι άκουσες;;τι ένιωσες;πια μυστικά σου κρύβεις;
στο πέρασμα των χρόνων σου,πόσ’άραγε γνωρίζεις;
………………………
Τότε που πέρναγαν οι νιές,με τα σταμνιά στα χέρια
και στους καντάλους έτρεχαν,κι ακούγονταν τα γέλια
και λύναν απ’την κεφαλή,να πέση το μαντήλι
να ρίξουν πίσω τα μαλλιά και να πλυθούν στη κρήνη
…………………
Τότε που τα παλίκαρα,πέρναν τα άλογά τους
για να διαβούνε τις πλαγιές,ν’ανοίξουν αγκαλιά τους
κρυφά τα χάδια τα φιλιά,ώσπου ναρθή η ώρα
να στολιστούνε σα γαμπροί,με γλέντια μες στη χώρα
……………….
Πές μου βρε γεροπλάτανε,τι κρύβεις στην ψυχή σου;
δάκρυα κι αναστεναγμούς που πέσαν στο κορμί σου;
μη κρύβεις βόλια του εχθρού,φυσέκια απ’το σαράι;
μίλα μου για τη λεβεντιά,’πο κάθε παλικάρι

Κ.λ.inokrini

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-09-2021