η πέτρα

Δημιουργός: στρατος αντυπας, stratos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σήκω πάνω πιάσ' την πέτρα,
πέταξέ τη μακρυά.
Τρέξε πάλι είσαι μόνος,
ένα βήμα τη φορά.
Ποιό το δάκρυ ποιός ο πόνος,
ποιό το γέλιο ποιά η χαρά.
Σε προδώσανε οι σχέσεις.
Σε γελάσαν φουκαρά.

Γίνε πέτρα, γίνε βράχος.
Βρες την άκρη της κλωστής.
Κι αν σου δώσαν ένα χάδι,
πέταξέ το να σωθείς.
Πέταξέ τα τα λουλούδια.
Άσσο δύο η ζαριά.
Στο χαρτί γράφεις τραγούδια.
Σχίστα νά'βρεις γιατρειά.

Μείνε πέτρα μείνε βράχος.
Κοίτα τους από ψηλά.
Στα κλεφτά ρίχνεις το βλέμμα.
Που και που στα χαμηλά.
Κι αν σε σπάσαν σε κομμάτια,
μη τυχόν και φοβηθείς.
Θα τον βρείς εσύ τον τρόπο.
Έχεις το όπλο της σιωπής.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-09-2021