Γονιδιακή αλυσίδα

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

Εδώ στου δρόμου τα μισά / έφτασε η ώρα να το πω / άλλα είν' εκείνα π' αγαπώ / γι' αλλού, γι' αλλού ξεκίνησα.... (Οδ. Ελύτης)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κληρονόμησα το πρόσωπο της μητέρας μου
Κάθε φορά που κοιταζόμουν στον καθρέφτη
έβλεπα εκείνη
Έβλεπα το γέλιο της, την απλόχερη αγάπη της
την άκοπη φροντίδα της
Έβλεπα τα λάθη, τα παράπονα, τις αγωνίες της
τη γεμάτη ζωή ύπαρξή της.
Επέμενε να μου μάθει τη θηλυκή μου υπόσταση
και την αξία του ρόλου της
Ποτέ δεν τα κατάφερε.
Μισόκλεινα τα μάτια για να βλέπω καλύτερα
Έβλεπα τον πόθο της στυλωμένο πάνω μου
να με δει σαν εκείνη
ευτυχισμένη.

Κληρονόμησα την ψυχή του πατέρα μου
Κάθε φορά που κοίταζα μέσα μου
έβλεπα εκείνον
Μοναχικός, αμίλητος, σχεδόν ονειροπόλος
Να μου μιλάει για μακρινά ταξίδια, γι’ ανακαλύψεις,
περιπέτειες, που ποτέ δε γνώρισε
Τον θυμάμαι στο μικρό του εργαστήριο
στο βάθος του κήπου
να συναρμολογεί το παιχνίδι των ερωτήσεων
Πρέπει να μάθεις τον κόσμο έλεγε
και μου αγόρασε μια υδρόγειο
Τον θυμάμαι να διαβάζει τα βράδια
κουρασμένος απ’ την καθημερινή πάλη
δραπέτευε στους μαγικούς του κόσμους
Μια ατέλειωτη δίψα για γνώση
και μια αγάπη οικουμενική
σχεδόν απρόσωπη

Γονιδιακή αλυσίδα

Κάπου διάβασα
πως το DNA είναι χειροπέδες
δεν μπορείς να ξεφύγεις
Όσο κι αν προσπαθείς, σε προδίδει
Ήμουν πάντα αντιδραστική
Δε θέλησα ν’ ακολουθήσω τους
προσδοκώμενους προορισμούς
Εκείνα τα ήρεμα νερά στα απάνεμα λιμάνια
Περιπετειώδης νους με χειροπέδες

Έκανα την επανάσταση μου
κι αυτή έκανε τον κύκλο της
Έπεσα, σηκώθηκα, προχώρησα, έμαθα
Τώρα τολμώ και ξανακοιτάω
Μια στον καθρέφτη, μια μέσα μου
Λίγες παραπάνω ρυτίδες
λίγη περισσότερη γνώση
Αυτό είν' όλο
Γονιδιακή αλυσίδα
δεν ξεφεύγεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-09-2006