Γαλήνη

Δημιουργός: zezas, Kostantinos

14/9/2006

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γαλήνη

Το βλέμμα εγαλήνεψε στη θέα των ματιών σου
στ’ απάντημα στην προσμονή των πρώτων των φιλιών σου
κι ευθύς αμέσως άνοιξαν οι πόρτες τ’ ουρανού
για να ‘ρθει από κει η μυρωδιά του έρωτα θεού

Κι αυτός αμέσως τόξευσε με στόχο την καρδιά
την πέτυχε την κάρφωσε την πλήγωσε βαθιά
μα όσο κι αν την πλήγωσε είναι γλυκός ο πόνος
γιατί δεν σ’ ακουμπάει συχνά του έρωτα ο νόμος

Γαλήνεψε η ψυχή στη θέα του προσώπου σου
στην όψη του αγάλματος του θεϊκού κορμιού σου
πόσο πολύ σε πόθησα και πόσο σε ποθώ
πώς να τ’ ομολογήσω και πώς να το δεχθώ

Ένα αστεράκι τ’ ουρανού είσαι κι εσύ γλυκιά μου
που σαν κατέβηκες στην Γη ήρθες στην αγκαλιά μου
γιατί είσαι ‘σύ ματάκια μου το πιο γλυκό μου άστρο
είσαι η αρχή το τέλος μου γλυκιά παρηγοριά μου

Μα έγινε του έρωτα ο πόνος ο γλυκός
σαν αποφάσισες να μείνω μοναχός
πικρό ανάθεμα στα χείλη σ αγαπώ
έφυγες αφού δεν άνηκες ποτέ εδώ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-09-2006