Ήταν ο κήπος του θείου Ηλία

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα και χρόνια μας πολλά, το κειμενάκι από τις λιγοστές, παιδικές ευτυχισμένες μου αναμνήσεις.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήταν η γη της.........Στη μνήμη του...
επαγγελίας,
ήταν η ομορφιά
του κόσμου,
ήταν η μάνα γη
καρποφόρα
κι` ιερή.
Ήταν ο κήπος του
θείου Ηλία,
με βασίλισσα
την ξέχειλη στέρνα.

Βραγιές, βραγιές οι
κατιφέδες,
άρωμα θεέ μου
τι! άρωμα.
Βραγιές, βραγιές τα
φασολάκια, οι ντομάτες
τα κολοκυθάκια, τα..τα..τα
απ` όλα είχε ο
κήπος.
Μάζευαν τα χέρια
άπληστα,
μ` ένα χαμόγελο
στα χείλη.

Ήταν οι δαμασκηνιές
οι συκιές, οι κορομηλιές
οι ροδιές, οι ροδακινιές.
Γερμένες με τους
καρπούς, του κόπου
του μόχθου
και της αγάπης.
Θύμησες, πόσες θύμησες
σαν να είναι τώρα
μαζί με τα ξαδέλφια μου
παιδιά, να τσιρίζουμε
να κυνηγάμε τα βατράχια
τα τζιτζίκια
και τις χρυσόμυγες.

Γυμνούλια στη στέρνα,
και στα χέρια
κατιφέδες
κι` ο θείος να γελά,
πάντα να γελά!!
Έτσι κοκκινομάγουλος
έτσι καλωσυνάτος.
Ο ΔΟΥΛΕΥΤΗΣ.
Τέτοιο ίδιο δεν
ξανάδα.
Ευλογημένη ω! εγώ
που αγάπησα
τα χέρια του.

Αδαμοπούλου Γεωργία
28-10-2021

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-10-2021