θρήνος

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

θρηνώ για την Ανατολή και για το ριζικό της
πόσες τον μονογιό της
φορές κοιλοπονεί
και ως τον γεννά κάθε πρωί και τον κηδεύει βράδυ
χαϊδεύει το σκοτάδι
που θα τον καταπιεί

ποιος είχε και δεν έχασε άνθρωπο, αγάπη νιότη;
ποιος την αιωνιότη
την κέρδισε θνητός;
Και να γυρίσει ανάστροφα ποιος μπόρεσε τον χρόνο;
Στ’ όνειρο μέσα μόνο
μα δεν είναι αρκετό…

πενθώ για όσα μου δωσες κι όχι για όσα μ’ αρνήθης
να μην μπορώ στης λήθης
τα χέρια ν’ αφεθώ
μα κάθε που τα βλέφαρα επιχειρώ να κλείσω
αυτά με φέρνουν πίσω
σ’ εκείνο τον καιρό

για τα μισά θρηνώ της γης, το μισερό φεγγάρι
που του ‘χει η νύχτα πάρει
όλη την ομορφιά
για τ΄ άνυδρα τα σύννεφα που θέλουν, μα δεν βρέχουν
τα μάτια που δεν έχουν
δάκρυα να κλάψουν πια

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-10-2021