Κοράλλια και σπαθιά Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Κοράλλια και σπαθιά
Ήτανε λέει κάποτε μια θάλασσα καθάρια
είχε σπαθιά στο κύμα της και στον βυθό κοράλλια
μια μέρα αποφάσισα να τηνε περπατήσω
να βρω τα μάτια που αγαπώ πίσω να τα γυρίσω
Τις μέρες είχα τα σπαθιά στο σώμα μου κρυμμένα
τις νύχτες μ’ αγκαλιάζανε κοράλλια χρυσαφένια
τις μέρες άφριζε ο αφρός κι έκοβε την ορμή μου
τις νύχτες έλουζε ο βυθός ταξίδια το κορμί μου
Καράβια φύγαν, ήρθανε, καράβια και καΐκια
μα (ε)γώ τα μάτια που αγαπώ ποτέ μου δεν τα βρήκα
ούτε το γέλιο που ‘γραφε στο μάγουλο λακκάκι
μα μοναχά που τα ‘ψαχνα, έφτανα στην Ιθάκη
Που δεν είναι άλλη απ’ αυτή που πάντα θα γυρεύεις
κι αν δεν τη βρεις κι αν δεν σε βρει, πάντα θα ταξιδεύεις
με τις πληγές στο σώμα σου, στα μάτια την αλμύρα
και της καρδιάς σου τον βυθό να γρατζουνά μια λύρα
Ελένη Σωφρονίου Στρατή
Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-11-2021 |