Για τα άκακα τα αρνιά

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό ξημέρωμα φίλοι μου, περασμένα ναι, ξεχασμένα όχι, να μου είστε όλοι καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έβρεχε, έβρεχε,
χίλιους χρόνους.
Γέμισε λάσπη
η ζωή μας,
γέμισε κοκκινόχωμα.
και που ήταν
η αγάπη.

Γέμισαν οι μάντρες
σαλιγκάρια
κι` οι τοίχοι
λειχήνες.
Έβρεχε λυγμό
στα υπόγεια
της ανυπαρξίας μας.

Χτυπούσε το
ελλενίτ που
είχαμε για
σκεπή.
Μια πένθιμη
μελωδία, θαρρείς
για τα χαμένα
πικρά μας
νιάτα.

Έβρεχε στη
κατηφόρα εκεί
κοντά στο
στρατόπεδο
της επαρχίας.
Που πέσαν οι
λύκοι
να πιούν όλο
το αίμα.
Θυσία! η
τρυφερή μας
σάρκα.

Έβρεχε,
χρόνους πολλούς
κι` ακουγόταν
ένα ταξίμι,
μα δεν ήταν
της αγάπης.
Ήταν του
χαμού.
Μαύρο λύπης
μπρισίμι.

Έβρεχε!!
κι` η απελπισία
έφτανε στο
κρεβάτι.
Κατακλυσμός!!
θεέ μου.
Και εσύ το
επέτρεψες αυτό.
Για τα άκακα
τα αρνιά.

26-11-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-11-2021