Σταζω Χολη

Δημιουργός: dimitris

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στάζω χολή, μια μελωδία αληθινή,
Για όσα ξέρει η ψυχή ,που ποτέ δεν θα φτάσεις
Όσο κι αν ψάξεις, δεν μπορείς πια να με τρομάξεις,
Όσο κι αν ψάξεις, κι αν φωνάξεις

Την πληγή δεν θα φτιάξεις, το είναι πώς να τραντάξεις?
Νεκρό και σάπιο μα άσπιλο,
Για μια αξιοπρέπεια κι ένα γαμώτο,
Τα έκαψα όλα στον βρόντο ,
Γιατί η ελπίδα μου ήταν η αγάπη,
Ναι αυτή που σκότωσες εν ψυχρό!

Και τώρα με γεμίζει το άρωμα της,
Ξένο μα τόσο ερεθιστικό,
Σανίδα ψάχνει, κι εγώ να πιαστώ
Από δυο χείλη κεράσια λάγνα,
Παλιό όνειρο ,μακρινό

Κι όμως η σκέψη γυρνά στη φωτιά
Ένα τζάκι που έφτιαξα για δυο,
Αυτό που θα βλέπεις με εκείνον
Τον τυχαίο επιβήτορα, που γνώρισες χτες με ποτό

Στις φλόγες που σε αντάμωσαν ,
Κι εγώ δεν πρόλαβα,
Στις φρίκες που σε σκέπασαν
Κι εγώ αντάμωσα

Το αντίο είναι ένα ψέμα,
Κάθε στιγμή πληρώνω με αίμα,
Λόγια μεθυσμένα,
Ψεύτικο βλέμμα

Η αγάπη σου κάλπικη,
Σαν ένα όνειρο φευγάτο, η ερημιά απέραντη ,
Άσπρο πάτο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-09-2006