Ευτυχώς

Δημιουργός: Ματσικοβίτης, Γιώργος Κύρου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

.-


Βγήκα στους δρόμους της πόλης σαν υπνοβάτης χωρίς άποψη χωρίς συγκίνηση χωρίς αισθήματα
με αιωρούμενη αδιαφορία να μ' έχει καταβάλλει. Ο μεθυσμένος ίσκιος μου ακολουθούσε το δικό μου αμέθυστο. Σκέφτηκα ξαφνικά τις ψευδαισθήσεις που απαρτίζουν τον πολιτισμό που ζω τις αξίες και τη φθίνουσα πορεία που ακολουθεί. Η αντίσταση ,της μέτριας ελληνικής παιδείας που έχω, είναι ακλόνητη απέναντι στην ηθική της Παυλικής εκκλησίας. Δε μπόρεσα ποτέ να δεχθώ την υποβάθμιση του ελληνικού πνεύματος από τους πρώτους χριστιανούς και τους σκοταδιστές μοναχούς του μεσαίωνα. Αναρωτήθηκα πολλάκις για την επιμονή Ελλήνων επιστημόνων της αρχαιοελληνικής γραμματείας να υπερασπίζονται τους καταστροφείς του ελληνικού θαύματος.
Οι πάπυροι ήταν ανίσχυροι στην πυρά και τη μήνη των ταγμάτων εφόδου στην Αλεξάνδρεια όπου συγκεντρώθηκε όλη η γνώση εξ αιτίας της συλλεκτικής μανίας του Πτολεμαίου, τα υπέροχα κτίρια και οι ναοί έγιναν πρώτη ύλη για την ανέγερση μονών και εκκλησιών των πρώτων και των μετέπειτα χριστιανών. Αγάλματα καταστράφηκαν κι όταν η κόπωση δεν τους άφηνε να σπάζουν πέη, στήθη και μύτες, ευτυχώς τα έθαβαν. Τα αγάλματα είναι πέτρες δεν καίγονται ,ευτυχώς συντηρούνται καλύτερα στο φυσικό τους περιβάλλον. Ευτυχώς......

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-12-2021