Στα στρωσίδια της σκέψης

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή Κυριακή φίλοι μου.....της φυγής και αυτό, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μη ρωτάς
μη ρωτάς.
Γιατί θέλω να φύγω
έτσι απλά να πετάξω
το πρωί με τα πουλιά.
Να φτάσω ψηλά στα άστρα,
μη ρωτάς.
Με κούρασαν τ` ανθρώπινα,
πέσαν βαριά στη ψυχή μου,
σκόνη και σκουριά!
λάσπη στα πόδια μου.

Να φύγω θέλω,
τ` ακούς.
Με πλοία με τρένα
με μια κόκκινη βαρκούλα
σ` αγριεμένα πελάγη.
Στη Καππαδοκία να φτάσω
να` χω σκήτη και σπηλιά
να` χω δικό μου
ένα στασίδι ολόκληρο.

Κι` όταν πονώ θα κλάψω,
σ` ένα χαρτί θα γράψω.
Βαρέθηκα τ` ανθρώπινα
μαχαίρι στις πληγές μου
χίλια αγκάθια, γυαλιά.
Κι` εγώ θέλω να ζήσω,
ν` αγαπήσω.

Όλα τα άσπρα άγρια άλογα,
να τους μοιάσω
την ευτυχία να μοιράσω,
σε χίλια ψίχουλα, κομμάτια,
να μην κλαίν τα δυο μου μάτια.
Μην κλαιν μες
στο σκοτάδι,
κάθε βράδυ.

Όταν κουλουριάζομαι να ζήσω,
στα στρωσίδια της σκέψης.
Σκέψεις και
σκέψεις.
Θέλω να φύγω,
μ` άσπρα άγρια άτια.
Μη βλέπω την καρδούλα μου
συντρίμμια
και κομμάτια.

19-12-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-12-2021