Δυο τσιτάκια στο σκοινί

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό ξημέρωμα φίλοι μου, σας ευχαριστώ πολύ για χθες, γυρίζω στα ......συννεφιασμένα μου.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δυο τσιτάκια στο σκοινί
έχω εγώ να σας θυμάμαι
σαν μου λέγατε στ` αρνί
το λύκο μη φοβάμαι.

Αγκαθωτό ένα στεφάνι
δέκα γίδια μες στη στάνη
κι` ότι ήθελε ο θεός
δυο μουριές είχαμε βιός.

Έχω εγώ να σας θυμάμαι
χίλιες εκατό πληγές,!!!
Τοίχους. Τα καρφιά πονάνε!!
κι` ότι ήθελε ο θεός.

Δυο τσιτάκια στο σκοινί
όλα μας τα παραμύθια,
της συμπόνιας οι ψαλμοί,
μαχαιριά μέσα στα στήθια.

Ένα ζευγάρι λουστρινάκια!!
κάθε που` ρχότανε Λαμπρή,
έμειναν στη ψυχή σαράκια!
κι` ότι ήθελαν οι θεοί.

Στης σπηλιάς το καραούλι
που είχαμε μια πουπουλού,
απ` τα γεννοφάσκια δούλοι
τα καημένα του θεού.

Πόσο! πόσα! σας χρωστάω
σας βρε φουσκωμένοι διάνοι!!
και στα χέρια μου βαστάω
απ` τη γέννα το δικριάνι.

Ότι ήθελε ο θεός
ότι έγραφε η αγάπη,
ψάξαμε ψηλά ένα φως,
άγριο, άσπρο ένα άτι.

Πάνω σε ψηλή κορφή
κι` ας αγκίλωνε η σκάλα,
ότι ήθελαν οι θεοί
με της μάνας μας το γάλα.

Δυο τσιτάκια στο σκοινί
η ακριβή μας η διαθήκη,
σαν αγάλλονταν οι ουρανοί.
Και εαυτόν, να μας ανήκει.

Τσιτάκι.....πολύ φτηνό ύφασμα
Πουπουλού.....στρωσίδι με κουρελάκια.

21-1-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-01-2022