Μες στο καθρέφτη σου ένα φως....αφιερωμένο

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Αφιερωμένο στη μικρή συντρόφισσα Γλυκερία όταν χώρισε, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κορίτσι, κόκκινα μαλλιά
μη την σφραγίζεις τη μιλιά,
βγάλτη ψυχούλα σου στο φως
ο δρόμος είναι ανοιχτός.

Σε νιώθω τώρα που πονάς
και που το δάκρυ σου κρατάς,
τα τρένα είναι στο σταθμό
κι` έχει για σένα γυρισμό.

Πρωί, τα μάτια σαν ανοίγεις
θα` ρθει καιρός που θα ορίζεις,
κι` αν η ψυχή σου σε πονά
κι` αν νιώθεις έδωσες πολλά,
τίποτα δεν πάει χαμένο
ειν στης ζωής το πεπρωμένο.

Μες στο καθρέφτη σου ένα φως
είναι ο δικός σου εαυτός,
αγάπα τον! τότε θα δεις
θύμησες, να το θυμηθείς.

Γλυκά θα μείνουν στο μυαλό
το ν` αγαπήσεις είν καλό,
βλέπω στα μάτια σου ερημιά
και μια απώλεια που πονά.

Άκου τα άσπρα μου μαλλιά,
πόνεσα! όσο και εσύ
νόμιζα, έφυγε η ζωή,
ο χρόνος όλα τα γιατρεύει
και θα σου μείνει μες στη μνήμη
κάποτε, η αγάπη εκείνη.

Κι` όταν στα πόδια σου σταθείς
με τις απώλειες σου θα ζεις
βάλε κορδέλα θαλασσιά
έχεις συντρόφια πια πολλά.

Κοίτα τον ήλιο που` χει βγει
κι` ας έχει δύσκολα η ζωή
αγάπη άλλη θε να βρεις
και αγκαλιά να ζεσταθείς.

Θα τη γνωρίσεις κι` η πικρία
θα γίνει ένα παρελθόν
θα ξεθωριάσει θα` ναι απών.

Αγάπα τα σγουρά μαλλιά
τα μάτια σου τα γαλανά
κι` ο πόνος όλος θα μερώσει
θυμήσου με, θα ξημερώσει.

Και κράτα τούτο το χαρτί
το` γραψε μια καλή ψυχή,
σπουργίτι έζησε για χρόνια
και με σπασμένα τα φτερά
σηκώθηκε και προχωρά.

12-2-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-02-2022