Μισεμός προσμένει

Δημιουργός: swordfish, ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.

Από τα εφηβικά μου που είπα να τα βγάλω από το συρτάρι στην επιφάνεια. Καλημερίζω την στιχοπαρέα!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι μεγάλες ώρες, όμορφες στιγμές,
μοιάζουν μες τις μπόρες σαν σταλαγματιές!
Η ζωή μας όλη είναι μια βροχή,
λάσπη γεμίζει το κορμί.

Μάθε στη ζωή σου να χαμογελάς,
κι αν τα φώτα σβήσουν, μην καρδιοχτυπάς!
Για χαρές μεγάλες, πάψε ν' αγρυπνάς,
μάθε τις στάλες να αγαπάς!

Μέρα νύχτα πόνος, πόνος και καημός,
πώς περνάει ο χρόνος, πως περνά ο καιρός....
και στο σταυροδρόμι φεύγει η ψυχή,
σαν το χελιδόνι μέσα στη σιωπή.

Μες στα παραμύθια ψάξε τη χαρά
μια πικρή αλήθεια για στερνή φορά.
Κι η ψυχή πλανιέται μέσα στη σιωπή
σμίγουν τα δάκρυα τη βροχή.

Μισεμός προσμένει κάπου στη στροφή,
ούτε πόνος μένει κι η χαρά θολή.
Στης ζωής το διάβα, διάχυτη σιωπή,
βουβό το κλάμα κι η ευχή.
========
ΝΙΚΗ=ΑΝΝΑ Π. (Από τα Εφηβικά μου)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-02-2022