Landlubber

Δημιουργός: kostas maris, Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima)

KOSTAS MICHAEL MARIS LANDLUBBER

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

LANDLUBBER (Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2022)

Εγώ τα βρήκα τελικά με τον καιρό,
έκλαψα, πόνεσα, χτυπήθηκα στο γόνα’,
εκεί που σφάζω κάθε στίχο κοφτερό,
τον χρόνο γδέρνοντας, με δόντι του μουσώνα …

Για να πετάξω πέρα απ’ τα θολά νερά,
να φτάσω ως τ’ άστρο που φωτίζει εις την μαρίνα,
στου γλάρου πάνω ακροβατώντας τα φτερά,
ρεσάλτο κάνοντας στ’ αγριεμένο κύμα …

Μπορεί να μ’ έχουν οι καημοί για στεριανό,
ζάλη σε κάθε μπάρκο πάντοτε με πιάνει,
στα ρέλια πάνω από-κρεμιέμαι και ξερνώ,
μέχρι να δέσει το καράβι στο λιμάνι …

Παρ’ όλα ταύτα η στεριά δεν με χωρά,
γιατί συνήθισα του στόκολου την κάπνα,
ακολουθώντας την γοργόνα, στα νερά,
που πλατσουρίζοντας γυμνή, δεν βγάζει άχνα …

Τ’ όνειρο, κάνει επισκευή σ’ ένα σκαρί,
π’ αγκυροβόλησε στον ξεχασμένο μόλο,
μα η ψυχή μου δεν αντέχει, δεν μπορεί,
να μείνει εκεί, με τον παροπλισμένο στόλο …

Του καραβιού, λιμάρει η σκέψη, τα σκοινιά,
την καντηλίτσα απ’ τον βρεγμένο κάβο λύνει,
ανοίγει πέρα απ’ τη μικρή στεριά, πανιά,
και ταξιδεύει ως την απεραντοσύνη …

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-02-2022