Οι λύκοι τη γη ξαναμοιράζουν

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή Κυριακή φίλοι μου και αγαπητοί αναγνώστες σας ευχαριστώ θερμά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι γερανοί δεν πετούν σήμερα
ματώσαν και καήκαν τα φτερά τους,
χάθηκε το λευκό τους κι` ένας λυγμός ταράζει τον ύπνο μας..
Άνοιξαν οι τάφροι να υποδεχθούν, τους αθώους της γης
κι` οι σειρήνες του πολέμου, αντηχούν στ` αυτιά μας.
Κάπου εκεί ψηλά χάθηκαν τα περιστέρια
κι` ορφάνεψε ο τόπος .
Θεατές του παραλόγου, σ` ένα τζάμι μπροστά,
μετράμε πτώματα.
Έχουν τα βουβάλια χορό στο βάλτο
και πατούν τα αθώα βατραχάκια.
Τούτοι οι καιροί μυρίζουν φωτιά, σίδερο
κι` αθώων αίμα.
Μαύρισε η ψυχή μας απ` τα χαλάσματα
κι` όλο λένε κι` όλο λένε οι τρανοί., μαζί
κι` οι φονιάδες του Ισραήλ.
Μιλιούνια οι ξεριζωμένοι με τα παιδιά αγκαλιά.
Έτσι, έτσι γίνεται πάντα, για τ` αφέντη το φαί,
που θα πάνε άραγε, τα τρελά πουλιά, τι τα περιμένει?
Ένα πιατάκι μακαρόνια και τείχη πολλά τείχη,
γερά σαν τα δικά μας, σαν των μακελάρηδων .
Ω! πόσο μεγάλοι αρωγοί είναι οι μεγάλοι του κόσμου.
Χθες στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν,
στη Συρία, στη Λιβύη στην Παλαιστίνη, κι` όπου γης.
Μόνο που δεν είχαμε απευθείας σύνδεση σαν την τωρινή.
όλοι οι λύκοι τη γη ξαναμοιράζουν κι` έμεινε μια πλαστική
σακούλα να μαυρίζει τα μέσα μας.
Οι γερανοί δεν πετούν πια ούτε στη δική μου πατρίδα,
μια ανησυχία απλώνεται θεέ μου!! τα παιδιά μας!
Κι` έτσι γυμνοί μικροί κι` ασήμαντοι, προσμένομεν
με ένα πέπλο στάχτης στα μάτια .Τους Σωτήρες!
τους Δικαίους!! που το δικό τους δίκιο είναι μόνο το κέρδος.

13-3-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-03-2022