Ο ταραχοποιός

Δημιουργός: liontari73, spilios

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε κάποιο μέρος μακρινό δεν έχει σημασία
βγήκε ένας νέος στον ντουνιά το δίκαιο να μας πει
διδάσκαλος δεν ήτανε ούτ΄ ήθελ΄ εξουσία
μα των πραγμάτων έψαχνε τα πως και τα γιατί.
.
Φυτίλι ήταν τα λόγια του στου πλήθους τη γαλήνη
και τα δεσμά του έβλεπε σαν ξύπναγε ο λαός
οι πραίτορες συσκέφθηκαν, είπανε, ''τι θα γίνει''
''αυτός τώρα μας έλειπε ο ταραχοποιός.''
.
Κάποια νυχτιά του στήσανε στην πόρτα του καρτέρι
στον δικαστή τον έσυραν, σαν το σκυλί, μπροστά
αυτού είπαν ο λόγος του είν΄ κοφτερό μαχαίρι
σ΄ένα κελί τον πέταξε - μη κύριε δικαστά!
.
Του κόσμου οι βιγλάτορες του στείλανε φιρμάνι
πώς χάρη θα του δώσουνε αν ορκιστεί σιγή
μα κείνος αποκρίθηκε η ώρα ΄κείνη φτάνει
κι αν ένας πέσει θα 'ρθουνε χιλιάδες απ' τη γη .
.
Σαν βγαίνει ο ήλιος, τον τραβούν τα κτήνη στην αγχόνη
καθώς το πλήθος ούρλιαζε μ΄ ανείπωτη χαρά
ο δήμιος ήξερε καλά πως να τους ξεσηκώνει
και θέαμα τους πρόσφερε σε πρωινά ανιαρά.
.
Κρεμάστε τον, φωνάζανε, τα πλήθη μανιασμένα
και οι πραίτορες κοιτάζανε το έργο τους αυτό
"σκοτώστε τον μας πρόσβαλε τα ήθη τ' αγιασμένα"
και ο δήμιος τον στιγμάτισε με σίδερο καυτό.
.
Γύρισε τότε κοίταξε τον όχλο να φωνάζει
κι είχε πικρό παράπονο φορώντας τη θηλιά
ο δήμιος σπρώχνει με θυμό- ''τι ωραία που σπαράζει''
''να ΄χαμε άλλους κάνα δυο τέτοιους μεσ΄τα κελιά.''
.
Την ιστορία ήθελα να σας εξιστορήσω
απλά κάπου την άκουσα κι είπα να σας τη πω
για κάποιους που απλά τόλμησαν ήθελα να μιλήσω
τα στήθια τους προτάσσοντας σε ζοφερό καιρό.
.
Όσο για μένα, αν ρωτάς, αν έχει κάτι αφήσει
κι αν με ρωτάς αν έπρεπε να χε ορκιστεί σιγή
δεν ξέρω φίλε να σου πω, ούτε αν καρποφορήσει
ο σπόρος του που έπεσε, στην άγονη μας γη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-03-2022