Έτσι ασήμαντη θα πεθάνω....ε

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό Σαββατοκύριακο φίλοι μου, σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εγώ μιλώ με τα πουλιά
σπίτι έχω τις φωλιές τους
κι` όταν μου λείπει η αγκαλιά
μεθώ με τις λαλιές τους.

Εγώ μιλώ με τη βροχή
σαν ρθει να σουρουπώσει,
στριφογυρίζω μοναχή
και όλα τα` χω δώσει.

Μιλώ και με τα κύματα
με τη βάρκα του ψαρά
τους φάρους και τα μνήματα
κι` έχω δικά μου δυο φτερά.

Εγώ μιλώ τα δειλινά
πριν βγεί ο Αποσπερίτης,
μιλώ με τα ψηλά βουνά
κι` έχω καντάρια λύπης.

Αφήστε με, όπου θέλω μιλώ
να με ακούει ο κανένας,
τις μουσικές να αγαπώ
και τα χαρτιά της πένας.

Εγώ μιλώ με τα μελάνια
κι` αφήνω αχνάρια εδώ και εκεί,
μ` αρέσουν τα μικρά τ` αλάνια
και λιόλουστη μια Κυριακή.

Μιλώ στο φως, στο πουθενά
στης Καππαδοκίας σκήτη
κι` αν νιώθω μέσα μου κενά,
μιλώ σ` ένα σπουργίτι.

Στο πεύκο πάνω, δειλινό
μια εξομολόγηση θα κάνω,
δεν έγραψα το Μεγάλο Ερωτικό,
έτσι ασήμαντη θα πεθάνω.

2-4-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-04-2022