Μ' ένα ζεϊμπέκικο κυκλώνω τους χειμώνες

Δημιουργός: ακριτας, Αναστάσιος. Π.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πήρα χαρτί κι ένα τσιγάρο σέρτικο
για έναν αλήτη πειρασμό βαρύ σερέτικο
Χαρτί λευκό που επάνω του κυλούσε
πνιχτός ο στεναγμός και με πονούσε

Πήρα αγιόκλημα και λόγια αγύρτικα
κι ένα χαμόγελο- πίσω του κρύφτηκα
Σε άδειους έρημους-παλιούς στρατώνες
μ' ένα ζεϊμπέκικο κυκλώνω τους χειμώνες

Τις νύχτες κρέμαγες τα δίχτυα
στο μπαλκόνι
τυλίχτηκε το δάκρυ μου στο μαύρο
σου σεντόνι
Και μια ζεστή μου αγκαλιά που
κάποτε ποθούσες
χανόσουν μες τα κρίματα
και την ξεχνούσες

Μ' ένα βιολί κι ένα κεντρί μετρούσα τα φιλιά σου
στις στάχτες μου χορεύοντας μακραίνει η σκιά σου
Μ' ένα χορό κυκλωτικό σαν από αρχαίο δράμα
αλόγιστα ξοδέψαμε του έρωτα το νάμα

Μες τα σοκάκια της σιωπής που ανθίζουν ανεμώνες
μ' ένα ζεϊμπέκικο χορό κυκλώνω τους χειμώνες
Μ' ευχή τσιγγάνας μάγισσας τα ξόρκια σου ξορκίζω
κι ένα μαχαίρι δίκοπο στα λόγια σου ακονίζω..........


© 11-05-2016

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-04-2022