Η Χελώνα και το σαλιγκάρι

Δημιουργός: AceOfSpades, Σπλατς

Εις μνήμην του Μήτσου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το site το κακόμοιρο έχει καταμαυρίσει
Γι’αυτό και ‘γω προτού κανείς βαλθεί ν’ αυτοκτονήσει
Έστρωσα κώλο κι έγραψα μία φευγάτη ρίμα
Φίλοι μου είθε ως το πρωί όλα να πάνε πρίμα

Ο πάππος μας ο Αίσωπος , έγραψε παραμύθι
Επάνω στο σομόν κουκί και το εκρού ρεβύθι
Για τον δρομέα τον λαγό και την μικρή χελώνα
Και πώς αυτή τον νίκησε μ’ υπομονής κανόνα

Όμως ο γερο Αίσωπος δεν ήξερε πιο κάτω
Θεώρησε πως τέλειωσε , πως έφτασε στον πάτο
Το νήμα παίρνω εδώ λοιπόν στου μύθου το κουβάρι…

Η ηρωίς μας έμπλεξε με ένα σαλιγκάρι …..

και ….

Η Χελώνα και το σαλιγκάρι

Από τότε που νίκησε πέρασαν έξι μήνες
Έκανε διαφημιστικά σε red bull και ασπιρίνες
Στη Monza τηνε πήγανε για φώτο με τον Σούμι
Και η Pirelli έβγαλε το λάστιχο πασούμι

Και αντι-ντόπινγκ πέρασε της πρήστηκε η ουρήθρα
Ήρθε και έγινε παιδιά , σα μαλακιά μυτζήθρα
Απ’την πολλή την κούραση , αμάν ρε πια νισάφι !
Δε κάνω κόντρα εγώ ξανά , για όλο το χρυσάφι !

Έτσι λοιπόν με το χρυσό μετάλλιο στο στήθος
-είναι αυτό της κυνικής ακρογωνιαίος λίθος - :
«τα κόπρανα και το χρυσό στο ίδιο το καβούκι»
ή όπως λεν οι σύγχρονοι .. «..στο ίδιο το μπουζούκι …»

Έτσι λοιπόν , με τις τιμές τα μπράβο και τα ζήτω
Για το τσαρδί της το ‘ βαλε να φάει κανα βλίτο
Πεθύμησε και σκορδαλιά κομπλέ με βακαλάο
Ρε μπήκατε στο νόημα ή τζάμπα σας μιλάω ?

Μα όπως μπήκε αριστερά σε μια κλειστή φουρκέτα
Ακούει από πίσω της μια κόρνα , μια κορνέτα
Κοιτά απ’ τον καθρέπτη της κι από τα τρια μίλια
Βλέπει φουριόζο σάλιαγκα να έρχεται με χίλια

- Πώς πας βρε κακομοίρα μου της λέει .. σα χελώνα
Τι διάολο , μα είν’ εδώ ανάβαση Ριτσώνα
- Βρε αντε πάγαινε από εδώ που σου βρωμάν’ τα χνώτα
Μα ο σάλιαγκας της απαντά : - Πλένε καμιά κυλότα

Μα λίγο πριν πιαστούνε αυτοί καβούκι με καβούκι
Αφέτης εμφανίσθηκε και πλήθος ουου ! μπουλούκι
Ήτανε ζήτημα τιμής να ζευγαρώσει νίκες
Έλεγε οι άντρες όλοι τους πως ήτανε λεχρίτες

Την άλλη μέρα ένα πουρνό ! θα ζήλευε κι ο Τζίγγερ
Ήρθαν και μοιάζαν πύραυλοι Εψιλον/Αλφα ! .. Stinger ! (E/A = Εδάφους / Αέρους )
Αρχίσαν να μαρσάρουνε , ζέσταιναν τις πατούσες
Λαγέ άμα τους έβλεπες τα αυτιά σου θα τραβούσες

Μόλις ακούστηκε το ΜΠΑΜ αρχίσανε να τρέχουν
Δυο Κυριακές περάσανε – δυο μέτρα τώρα απέχουν
Το καλοκαίρι τέλειωσε και ήρθε ο χειμώνας
Και φτιάξαμε χιονάνθρωπο στη πλάτη της χελώνας

Εγώ έκανα δύο παιδιά ,ο Μήτσος άλλα δύο
Το σαλιγκάρι πέρασε ένα check point βρύο
Ένα νέο γάμο έκανα , κι ο Μήτσος άλλο ένα
Χελώνα φτάνει σε στροφή κι η κόρη μου σε γέννα

το Μήτσο που ήμουνα μαζί , φίλοι απ΄τα θρανία
μια μέρα τονε χάσαμε , θα ταν ογδοντατρία
κι εγώ έχω Αλτσχάιμερ και κάπου αφαιρούμαι …
αλήθεια .. τι σας έλεγα ? διόλου δε θυμούμαι ..

Ααα ! ναι .. έναν αγώνα έλεγα πριν ένανε αιώνα
Το σαλιγκάρι νίκησε στο τέλος τη χελώνα
Η η χελώνα νίκησε το έρμο σαλιγκάρι
Στάσου έχω σημείωση στο Prada μου ταγάρι …

Α ναι ,, εφημερίς της εποχής , απόκομμα κρατάω
Ελλάδα , 2006 , .. αααχ… στη νιότη μου ακουμπάω …
«Της επιστήμης άγνωστο ακόμη παραμένει
πώς τόσου κόσμου τα μυαλά , άλλων αγώνας παίρνει

Μπουλούκια από ηλίθιους μαζεύτηκαν πριν χρόνια
Και αντί να τρέξουν κάθονταν και βλέπαν τη χελώνα
Κι αντί να παίξουν της αυγής , το πύρινο δοξάρι
Παίζαν και στοιχημάτιζαν πάνω στο σαλιγκάρι

Στο τέλος αποδείχτηκε πως ήτανε νοθεία
Δεν τρέχανε μονάχα τους , μα σκυταλοδρομία
Χελώνες σε άλλες πια αργές δίνανε τη σκυτάλη
Το σαλιγκάρι αντάλλαζε με άλλο , πιο ρεμάλι

Κι έτσι τα χρόνια πέρναγαν και οι βλάκες τα κοιτούσαν
Αργά μα έστω σταθερά .. θα φτάσουν ! συμφωνούσαν
Ώσπου αυτούς τους έφτανε ο Χάρος και τους παίρνει
Της επιστήμης άγνωστο ακόμη παραμένει »

Κι εδώ ρε μάγκες έφτασα το Α ως το Ζέντ ..
Σε μύθο νέο έδωσα δικό μου Χάλι Έντ …


Όνειρα υγρά …


{Α}

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-09-2006