Μαρια

Δημιουργός: ΧΕΛΜΟΣ, ΛΥΚΟΥΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΤΟ ΞΑΝΑΣΤΕΛΝΩ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ-

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

MAΡΙΑ του…..1960 ! Τα ματια τα μαβια σου…

…Ναι…ειμαι βεβαιος. Σε γνωρισα απ τα ματια σου….
..που στο βαγονι με κοιταζουν καρφωμενα…
Ειναι εκεινα…Και με εκαναν κι ανατρεξα,
και με ταξιδεψαν ξανα στα περασμενα…

-Θυμηθηκα τα πρωτα φτερουγισματα
στα παιδικα τα ανεμελα μας χρονια,
σε ξαναβλεπω απο το Ναυπλιο όταν εφυγες…
Στην Κηφισια τωρα, στο τρενο για Ομονοια…

-Σεπτεμβρης ηταν που σε σηκωσα οταν σκονταψες
ζεστα με κοιταξαν τα ματια τα μαβια σου!
Μουπες Μαρια πως σε λενε, και βουρκωσανε
καθως σου τιναζα την σκονη απ’την ποδια σου….

-στην ιδια ταξη κι από τοτε όλα αλλαξανε,
εψαχνα λογους την ματια σου να ανταμωσω….
ποσο χαρουμενος γινομουν όταν ζηταγες
βιβλιο η τετραδιο να σου δωσω..

όταν σχολουσες στην γωνια σε περιμενα
στο παγωμενο ξεροβορι να κρυωνω
στα ουρανια ανεβαινα όταν διπλα μου περπαταγες
…μα για μαθηματα μιλουσαμε και μονο!


Σε βοηθουσα πως να λυνεις τα προβληματα
Κιεσυ μου εδινες να δω τα αγγλικα σου
Και σε συνοδευα μετα το φροντιστηριο
με ταλλα τα παιδια στην γειτονια σου…

σαν σε κοιτουσα και σου μιλαγα κοκκινιζες
κιαπο τα χειλια σου δεν εβγαινε λεξουλα
μα στου βιβλιου το εξωφυλλο μου εγραψες,
‘’σε αγαπω’’και μου ζωγραφισες καρδουλα.

Στο μπλουζ-θυμασαι;- που σε πηρα και χορεψαμε
στης Βαγγελιτσας την γιορτη- τελος του Μαρτη,
οταν σ αγκαλιασα το ενοιωσα πως ετρεμες…
κιεκει σε φιλισα ,στο αξεχαστο μου παρτυ…

Ποσα σκεφτομουνα και ηθελα να σου ‘λεγα,
Μα μολις αρχισα τις λεξεις μου να βρισκω,
του FrankSinatra το τραγουδι σταματησανε,
κιεβαλαν ροκ…απο του Prisley τον δισκο…

Με της βδομαδας το φτωχο το χαρτζιλικι μου
μ’ενα ποδηλατο θυμαμαι νοικιασμενο
της κυριακης τα ανοιξιατικα τα σουρουπα
εξω απ το σπιτι σου, ταχα εφτιαχνα…το φρενο.

Χερι με χερι στον αξεχαστο Απριλη μου
Στην Ιερα οδο και γυρω απτην πλατεια
Του επιταφιου το δρομο ακολουθησαμε
στου Εσταυρωμενου του παλιου την λιτανεια….

Χαμογελω ταξιδευτης στις αναμνησεις μου
Να μαι κοντα σου παντα εβρισκα τους τροπους
Στου λιβανιου και της καμπανας την ατμοσφαιρα
Με την ποδια εσυ και εγω με τους προσκοπους….

Σ’ειδα στο παρκο,τα σχολεια μολις κλεισανε.
Μουπες και συ πως μαγαπας, μα…
τον μπαμπα σου στο Ναυπλιο τον μεταθεσαν και φευγετε….
κλεφτα με φιλισες με ενα σπασμενο γεια σου…

πως θα μου γραψεις μολις φτασεις υποσχεθηκες
μονο μια καρτα στην γιορτη μου μουχες στειλει
με τις ευχες σου μα… χωρις καμμια διευθυνση,
και με υστερογραφο…η πιο καλη σου φιλη.

Για εμενα ησουνα το ξυπνημα της νιοτης μου…
Μειναν αξεχαστα… εκεινο το φιλι σου,
των ανθισμενων ευκαλυπτων τα αρωματα
και τα δυο δακρυα που φυγανε μαζι σου…


---------ο χρονος μ αλλαξε , το βλεπω δεν με γνωρισες…
΄Δωσε την θεση σου στον κυριο Μαρια,
…ιδια με εσενα η μικρη.., μαβια τα ματια της!
--Ευχαριστω …μα κατεβαινω Βικτωρια….
……………………….
Ψαχνοντας βρηκα μια παλια φωτογραφια μας
εσυ στην μεση και εγω πανω δεξια σου….
Οσα κιαν πηρανε τα χρονια μας που φυγανε!
Μειναν οι μνημες…. Και τα ματια τα μαβια σου….

….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-05-2022